Δυο λόγια για μερικές φωτογραφίες που τράβηξα πριν λίγο καιρό στο Σούνιο.
Το παρακάτω κτήριο είναι γνωστό ως "Παρών" διότι εκεί έδιναν το παρών οι εργάτες των ορυχείων πριν ενάμιση αιώνα περίπου προτού εισέλθουν σε αυτά.
Η είσοδος της συγκεκριμένη στοάς βρίσκεται πίσω από το νεαρό πευκάκι:
Η στοά είναι ανοιχτή και προσβάσιμη αλλά το σκοτάδι και η έφοδος των παραδοσιακά φασαριόζικων Ελληνικών οικογενειών (λόγω αργίας) δεν μου επέτρεψαν να τραβήξω βίντεο. Θα προσπαθήσω μια καθημερινή.
Αυτή είναι μια αλλαγή οχημάτων (από το δεξί στο αριστερό) που αν στο επιτρέπει η φυσική σου κατάσταση ο Εθνικός Δρυμός του Σουνίου θα αποζημιώσει τον ιδρώτα σου και με το παραπάνω:
Για το λόγου το αληθές:
Η περιοχή είναι απίστευτη πρόκληση για εκτός δρόμου μοτοσυκλέτες αλλά όσο και να τις αγαπώ δεν διανοούμαι ούτε καν να προσθέσω στην απολαυστική ησυχία της φύσης τον ήχο μιας εξάτμισης και παρακαλώ να κάνετε και σεις το ίδιο. Περπατήστε, πάρτε ποδήλατο ή περιμένετε το υπέροχο μέλλον των ηλεκτρικών οχημάτων που θα μας σώσει από την ηχορύπανση των εποχούμενων ανεγκέφαλων.
Τα απομεινάρια του παρελθόντος που συναντά κανείς στην περιοχή αυτή είναι δύσκολο να τα προσπεράσει αδιάφορος. Από δεξαμενές νερού μεταλλευτικών πλυντηρίων του 19ου αιώνα (με την περιμετρική σκάλα που ξεκινά από δεξιά)...
...μέχρι το αρχαίο μεταλλευτικό εργαστήριο του οποίου ο χώρος και η τοποθεσία είναι συγκλονιστικός:
Έξω ακριβώς από την περίφραξή του συνάντησα αυτή την πέτρα:
Σε πρώτη ανάγνωση ενδεχομένως δεν βλέπει κάποιος κάτι ιδιαίτερο. Δείτε όμως ότι είναι ανεξίτηλα μαυρισμένη λόγω χρόνιας έκθεσης στη φωτιά που σημαίνει ότι αυτή η πέτρα ήταν μπροστά στη μεταλλευτική δραστηριότητα των αρχαίων Ελλήνων. Το χρώμα της δεν κατάφεραν να επαναφέρουν αιώνες βροχοπτώσεων.
Κλείνω με ένα λουλούδι και τα λέμε στο επόμενο:
