Η χαμηλή δημοτικότητα της ΠτΔ αναμενόμενα έχει εγείρει σχόλια μιας και είναι η χαμηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ από το 1995 που (αν δεν κάνω λάθος) πρωτομετρήθηκε τέτοιο μέγεθος. Η ένταση των σχολίων όμως δυστυχώς είναι αντιστρόφως ανάλογη της ευστοχίας τους. Ας δούμε λίγο αν αξίζει το "πέσιμο" που δέχεται η ΠτΔ.
Βασικά χλευάζεται λόγω χαμηλής δημοτικότητας αφού. Η σύνταξη της προηγούμενης πρότασης είναι σχόλιο για το είδος της πλειοψηφίας της κριτικής που δέχεται. Μια κοινωνία που έχει δώσει διπλάσια ποσοστά δημοτικότητας σε ΠτΔ όπως ο Κ. Παπούλιας ή ο Π. Παυλόπουλος (ο ένας ανύπαρκτος ο άλλος τοξικός) αυτόματα ακυρώνει το επιχείρημα των όποιων δημοσκοπικών επιδόσεων. "Τα έχει κάνει όλα τέλεια δηλαδή αλλά είμαστε βλάκες και δεν της το αναγνωρίζουμε;" Όχι ακριβώς αλλά θα το σχολιάσω παρακάτω αυτό.
Έχουμε εξαιρετική παράδοση σε ΠτΔ ώστε η σημερινή να ξεχωρίζει επί τα χείρω; Δε νομίζω. Θυμίζω πως ακόμη και ο κατά γενική (και δική μου) ομολογία καλύτερος ΠτΔ ,ο αείμνηστος Κ. Στεφανόπουλος, φλέρταρε με το να ξεφύγει σε αχρείαστους τσολιαδισμούς μπροστά στον Κλίντον έστω και αν το έκανε με ιδιαίτερο τακτ λόγω της υψηλής καλλιέργειάς του αλλά και της χαρακτηριστικής αστικής ευγένειάς του. Ας μη μιλήσω για την εποχή Σαρτζετάκη που έδωσε υλικό για μερικά από τα πιο ξεκαρδιστικά κομμάτια του Χάρρυ Κλυν, κάτι που η σημερινή ΠτΔ δε νομίζω να καταφέρει ακόμη και αν προσπαθήσει.
Αυτό που έχει κοστίσει στη σημερινή ΠτΔ περισσότερο από οτιδήποτε άλλο δεν είναι το φύλο της όπως ανοήτως έχει γραφτεί εδώ, σε ένα άρθρο που προσπάθησε να της χτίσει παλάτι πάνω σε metooτζίδικη άμμο το οποίο στο τέλος της ημέρας κακό της κάνει παρά καλό. Της κοστίζει βασικά η ξεκάθαρη θέση και δράση της υπέρ της Ουκρανίας, πράγμα που επίσης σχολιάζει το προαναφερθέν άρθρο αν και το ξεπετάει κάπως πρόχειρα (οι οπαδοί του πούτιν δεν πιστεύουν κατ' ανάγκη πως οι Ουκρανοί επετέθησαν όπως γράφει, μια χαρά γουστάρουν το γεγονός πως αντίθετα οι Ρώσοι μπήκαν στην Ουκρανία). Από μόνο του αυτό το γεγονός είναι αρκετό να ρίξει την δημοτικότητά της σε ιστορικά χαμηλά αφού αυτόματα την κάνει μισητή σε όλο το εν Ελλάδι πουτινιστάν (μειούμενο αλλά μεγάλο ακόμη κομμάτι της κοινωνίας) ενώ παράλληλα δεν την κάνει κατ' ανάγκη συμπαθή στον υπόλοιπο πληθυσμό αφού άλλοι το θεωρούν απλώς αυτονόητη επιλογή και άλλοι δεν ασχολούνται καν όντες άνιωθοι. Φαντάζεστε τα ποσοστά του Παπούλια ή του Παυλόπουλου αν είχαν πάρει τέτοια θέση;
Μέσα σε όλη αυτή τη βαβούρα για άλλη μια φορά χάνεται η ευκαιρία να εστιάσουμε στην ουσία των πραγμάτων. Αν υπάρχει κάποιο θέμα με τη σημερινή ΠτΔ αυτό δεν είναι το αν είναι αρκούντως "φουστανελάτη" όπως τις καταμαρτυρούν διάφοροι. Είναι το πως έφτασε η Προεδρία της Δημοκρατίας μας τόσο κοντά στο να βραβεύσει ένα τύπο σαν το "Γιάσωνα". Φανταστείτε τι βάρος θα σέρναμε αν το Κράτος μας είχε επιβραβεύσει τον ορισμό της ανθελληνικής αλητείας. Αυτό όμως δεν πιστεύω ότι είναι αποτέλεσμα απουσίας "Ελληνοφροσύνης". Είναι δείγμα ότι το "γραφείο" αν μη τι άλλο δεν δούλεψε ως όφειλε και αυτό είναι ήπιος χαρακτηρισμός.
Παρόλα αυτά όμως η συνολική εικόνα της σημερινής ΠτΔ παραμένει εύκολα καλύτερη των δύο προηγουμένων Προέδρων. Σε μια θέση μάλλον διακοσμητική μπορούμε να της πιστώσουμε πως απέφυγε και να μυρίζει ναφθαλίνη αλλά (έστω κατόπιν αντιδράσεων) και να προκαλέσει. Στη χώρα δε που έχουμε ζήσει σαρτζετοπαυλόπουλους είναι λίγο αστείο να ξεχωρίζει προς τα κάτω η Κ. Σακελλαροπούλου αν και προφανώς έχει ακόμη χρόνο για να μας δώσει τέτοιες λαβές.
