Ήταν δυστυχώς μια περίοδος την δεκαετία του 90 που στην πρώην Γιουκοσλαβία έγιναν κατά τόπους εκλογές όταν ο εθνικισμός ήταν στα ύψη με αποτέλεσμα όποιος έκλανε ποιό δυνατά μάζευε και περισσότερους ψήφους. Κάτι σαν τα δικά μας τα περυσινά τσίρκα δηλαδή. Κοιτάζοντας προς τα πίσω ακόμη προκαλεί εντύπωση πως κατάφερε ο Τίτο να κρατήσει αυτό το εκρηκτικό μίγμα τόσο καιρό (έστω φαινομενικά) ενωμένο. Δείτε εδώ μέρος του ταλέντου του σε παραλαβή λουλουδιών από τοπική καλονή την ημέρα της γυναίκας και προσέξτε το δεξί του χέρι καθώς και το βλέμα του τύπου αριστερά:
Τιτανομεγιστοτεράστιος...
Πίσω από τα βουνά στη Βοσνία βρέχει αλλά εγώ στο Dubrovnik λιάζομαι:
Αύριο που φεύγω για Split αυτά εδώ θα μου λείψουνε: Το υπέροχο παράθυρο, το φτηνό πλην τιμιότατο τοπικό κρασί, μαζί με το προσούτο και την παρμεζάνα!