DIY: Car seat

My driver's seat foam was worn and its cover needed sewing so I decided to try repairing it (first time I ever modded a car seat).

I put a foam pad on the bottom (from a playroom floor tile),

and a same one (white this time) on top:

The cover was sewed by a specialist but it was a PAIN IN THE ASS to put it back.

Main problem was that the foam was worn and couldn't hold the mounting rods of the cover. I had to repair some spots with silicone:

I used zip ties instead of hog rings. Almost every upholsterer (original included) does the opposite but I prefer the fully adjustable nature of zip ties even though I just went full tight everywhere:

...and ready:

Not 100% wrinkleless because the foam can't hold the cover's mounts as it used to do but it is WAY much comfier with the pads I added. Zero cost, one day job, makes me and my butt happy :) Oh, I gave 5 euros to the guy for sewing though he barely asked any money.

DIY: Gear shifter

Do you recognise this piece?

Yes it comes from a watering hose. Would you ever imagine fixing your car's stick shift using this? Probably not.

My car's shifter was way too loose lately and I decided to disassembly it and see how its bearings are like. Guess what? They were not even worn out..they were GONE. Without even a trace. New ones are cheap but not so easy to find so in order to fix it on the spot without delay I fabricated my own out of the piece pictured above. So...here it is:

My gear shifter needs two so I had to make a pair and file them down to size. Here's one in place:

Both before installation:

All in place:

I can't transfer you the difference this makes. You should have put your hand before and after. Literally, I smile like a kid at its first boner every time I shift gears. It's way more accurate and tight and I am so glad to see my gear box feel totally brand new. I wanna go one step further now: change the gear knob, already ditched the original cause it is VERY heavy and I suspect this makes the bearings wear faster though it makes shifting smoother. New one would be lighter and shorter cause I like the racing feel the stick has now without a knob at all. All gears feel so close to each other. NICE!

Ορυκτός (και μη) πλούτος

Δυο λόγια για μερικές φωτογραφίες που τράβηξα πριν λίγο καιρό στο Σούνιο.

Το παρακάτω κτήριο είναι γνωστό ως "Παρών" διότι εκεί έδιναν το παρών οι εργάτες των ορυχείων πριν ενάμιση αιώνα περίπου προτού εισέλθουν σε αυτά.

Η είσοδος της συγκεκριμένη στοάς βρίσκεται πίσω από το νεαρό πευκάκι:

Η στοά είναι ανοιχτή και προσβάσιμη αλλά το σκοτάδι και η έφοδος των παραδοσιακά φασαριόζικων Ελληνικών οικογενειών (λόγω αργίας) δεν μου επέτρεψαν να τραβήξω βίντεο. Θα προσπαθήσω μια καθημερινή.

Αυτή είναι μια αλλαγή οχημάτων (από το δεξί στο αριστερό) που αν στο επιτρέπει η φυσική σου κατάσταση ο Εθνικός Δρυμός του Σουνίου θα αποζημιώσει τον ιδρώτα σου και με το παραπάνω:

Για το λόγου το αληθές:

Η περιοχή είναι απίστευτη πρόκληση για εκτός δρόμου μοτοσυκλέτες αλλά όσο και να τις αγαπώ δεν διανοούμαι ούτε καν να προσθέσω στην απολαυστική ησυχία της φύσης τον ήχο μιας εξάτμισης και παρακαλώ να κάνετε και σεις το ίδιο. Περπατήστε, πάρτε ποδήλατο ή περιμένετε το υπέροχο μέλλον των ηλεκτρικών οχημάτων που θα μας σώσει από την ηχορύπανση των εποχούμενων ανεγκέφαλων.

Τα απομεινάρια του παρελθόντος που συναντά κανείς στην περιοχή αυτή είναι δύσκολο να τα προσπεράσει αδιάφορος. Από δεξαμενές νερού μεταλλευτικών πλυντηρίων του 19ου αιώνα (με την περιμετρική σκάλα που ξεκινά από δεξιά)...

...μέχρι το αρχαίο μεταλλευτικό εργαστήριο του οποίου ο χώρος και η τοποθεσία είναι συγκλονιστικός:

Έξω ακριβώς από την περίφραξή του συνάντησα αυτή την πέτρα:

Σε πρώτη ανάγνωση ενδεχομένως δεν βλέπει κάποιος κάτι ιδιαίτερο. Δείτε όμως ότι είναι ανεξίτηλα μαυρισμένη λόγω χρόνιας έκθεσης στη φωτιά που σημαίνει ότι αυτή η πέτρα ήταν μπροστά στη μεταλλευτική δραστηριότητα των αρχαίων Ελλήνων. Το χρώμα της δεν κατάφεραν να επαναφέρουν αιώνες βροχοπτώσεων.

Κλείνω με ένα λουλούδι και τα λέμε στο επόμενο:

Birthday ride

It's rare to have such a dark day around here which didn't help my camera at all but...I can't change the weather...yet.

The west end of Attiki region offers beauty by the sea with a couple of nice little mountains and is (almost spooky) abandoned off season.

The owner of this disco must be a funny guy:

This is as Greek as it gets:

Here's the (4k but noisy) videos:

See you on the next one!

Εντυπώσεις μετά το τελευταίο ταξίδι στη Δυτική Ευρώπη.

Ισπανία είχα ξαναπάει μερικές φορές αλλά τώρα που τη γύρισα ολόκληρη περιμετρικά, είδα το μέγεθος του τοπικισμού τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βιάζονταν να προσδιοριστούν σύμφωνα με τα στενά όρια της περιοχής τους όταν τους αποκαλούσες "Ισπανούς". Βάσκοι, Γαλιτσιάνοι, Αστούριοι, Καταλανοί, σχεδόν όλοι απέναντι όλων, συνθέτουν ένα ιδιότροπο παζλ το οποίο μακροσκοπικά εμείς το βλέπουμε ως μία χώρα. Μακάρι να περάσουν την τρέλα της εποχής χωρίς τα χάλια που συνήθως τέτοιες νοοτροπίες φέρνουν (βλ. Γιουγκοσλαβία). Βρίσκομαι στο Οβιέδο εν μέσω απροσδόκητης βαρυχειμωνιάς με έντονη βροχή αν και τέλη Ιούνη και ο τύπος του οποίο το δωμάτιο νοίκιασα προσφέρθηκε να με πάει στο ύψωμα της πόλης ώστε να τη δω ολόκληρη. Στο δρόμο βλέπω σπρέυ στις πινακίδες της πόλης που αλλάζουν το Οβιέδο σε Ουβιέου. "Γιατί ρε συ το κάνουν αυτό;" του λέω και μου απαντά "Έτσι προφέρετε η πόλη στην τοπική γλώσσα". Πήρα έτσι αφορμή και άρχισα να του μιλάω περί Ισπανικού τοπικισμού, δείχνοντάς του και την γενικότερη απέχθειά μου απέναντι σε αποσχιστικές τάσεις. "Εμένα μου λες;" απάντησε κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι του και αφού ήμασταν σπίτι πλέον βγάζει ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τη θητεία του στην πρώην Γουγκοσλαβία, μέσα-τέλη δεκαετίας 90 όταν γινόταν το μεγάλο γλέντι εκεί. Καλό θα ήταν οι άκαπνοι μπέμπηδες κάθε ηλικίας να έπαιρναν ένα τέτοιο μάθημα για την αξίας της Ένωσης και ας είναι θεωρητικά περισσότερο μορφωμένοι από αυτό το παλικάρι που βγάζει το ψωμί του ως οδηγός σε σουπερμάρκετ ξυπνώντας από τις 6 το πρωί αντί να ξύνει αυτά που κακώς έχει (αν έχει) σε κάποια κατάληψη αναρωτώμενος "Αυτή την Ευρώπη θέμε;" περιμένοντας τον μπάρμπα να τον χώσει στο Δημόσιο. Πάντως παρά τα όποια (παρόμοια με τα δικά μας) κουσούρια οι Ισπανοί είναι παντού ένα κλικ πάνω και ιδιαίτερα η Χώρα των Βάσκων ξεχωρίζει με μια νότα Γαλλίας. Το Σαν Σεμπαστιάν ιδιαίτερα, είναι από τις ομορφότερες πόλεις που είδαν και θα δουν ποτέ τα μάτια μου. Κάνεις τη σύγκριση με τα δικά μας και σε πιάνει κατάθλιψη. Αν είχαμε εμείς τέτοια παραλιάρα όπως εκεί (που έχουμε ευτυχώς) θα την είχαμε καταντήσει συμπούρδελο από ντεσιμπέλ, πλαστικά και σκουπίδια (δυστυχώς). Εκεί ντρέπεσαι να πατήσεις την άμμο και δεν ακούς παρά το κύμα. Ακόμη όμως και στο Νότο τους δεν έχουν το δικό μας χάλι. Η γυφτιά του Έλληνα απέναντι στους δημόσιους χώρους δεν υπάρχει πουθενά στην Ευρώπη παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις (π.χ. Νότια Ιταλία).

Η Πορτογαλία (που ήταν και βασικός λόγος του ταξιδιού ως παρθενικός προορισμός) ήταν ολόκληρη μια θετική έκπληξη. Οι Πορτογάλοι θα μπορούσε να πει κανείς, χωρίς ιδιαίτερο ρίσκο αστοχίας, ότι είναι κάπως πιο ευχάριστοι ως εμπειρία σε σχέση με τους Ισπανούς (όχι πως οι τελευταίοι είναι δυσάρεστοι). Πιο ταπεινοί, ένα κλικ πιο ευγενικοί, μιλάνε και περισσότερα Αγγλικά από τα σχεδόν καθόλου των Ισπανών. Η χώρα τους είναι διαμαντάκι. Τα δάση από Ευκάλυπτο (ένα από τα πλέον αγαπημένα μου δέντρα) είναι κορυφαία εμπειρία. Οδηγάς σε απολαυστικά στροφιλίκια και τα ρουθούνια σου μπουκώνουν από την κολόνια των υπέροχων αυτών δέντρων, τα οποία ως εύφλεκτα συνέβαλαν μαζί με τα πεύκα τους στην τραγωδία που έζησε η Πορτογαλία με τις δασικές πυρκαγιές, αντίστοιχη με αυτήν που ζήσαμε εδώ 10 χρόνια πριν επί του δεύτερου αχρηστότερου ανθρώπου μετά τον σημερινό πανάχρηστο. Ήμουν πολύ τυχερός και δεν είδα καμμένα. Αντίθετα εκτός από δάση είδα και τις ιδιαίτερες πόλεις τους, Λισαβόνα και Πόρτο. Η πρώτη είναι πιο ιδιαίτερη από τη δεύτερη αλλά η δεύτερη είναι ένα κλικ πιο γλυκιά με λιγότερη μιζέρια από την πρωτεύουσα. Μην τις χάσετε, και οι δύο αξίζουν όσο περπάτημα αντέχετε (αμφότερες έχουν πολύ έντονες κλίσεις). Πολύ ιδιαίτερες. Η Πορτογαλία ευτύχησε να έχει σοβαρότερο πολιτικό προσωπικό από το δικό μας (σιγά το κατόρθωμα), ή μάλλον έχει σοβαρότερους πολίτες από μας (σιγά και αυτό) οπότε ακόμη και το κομμουνιστικό τους κόμμα συνέπραξε ώστε να σχηματιστεί κυβέρνηση (σε αντίθεση με τα δήθεν πιο κεντρώα Κουβελοειδή το '12 που μας κόστισαν μέχρι να το αποφασίσουν και ακόμη περισσότερο όταν το ξεαποφάσισαν) και έτσι τώρα ζουν μια φάση σχετικής ανάκαμψης που οι νέοι δοκιμάζουν την τύχη τους με start ups αφού λείπει ο Τσίπρας που θα τους υπνωτίζει υποσχόμενος ξύσιμο στο Δημόσιο φορέβα. Μακάρι ο σπόρος που φυτεύουν τώρα εκεί να τους αποδώσει στο μέλλον. Εμείς ούτε το χώμα δεν έχουμε ρίξει ακόμη. Να την ευχαριστήσω την Πορτογαλία και για το ότι μου προσέφερε το Δυτικότερο σημείο επί Ευρωπαϊκού εδάφους σε μια απίστευτη ημέρα με σπάνια άπνοια για εκείνο το εντελώς εκτεθειμένο στον Ατλαντικό σημείο. Μετά ήρθε Χειμώνας μέχρι που άφησα τους Βάσκους πίσω μου. Ούτε οι γέροι δεν είχαν ξαναδεί τέτοια κακοκαιρία αυτή την εποχή όπου ρώτησα.

Τα λέμε στο επόμενο.