Ευτέρπη

Από τα πλέον χαρακτηριστικά αλλά και τα πλέον εγκαταλειμμένα κτήρια του Λαυρίου είναι εκείνο της "Ευτέρπης" (1893). Για να μην παριστάνω εγώ τον ιστοριοδίφη μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το εν λόγω δημιούργημα της εποχής κάνοντας κλικ εδώ αλλά και στο παρακάτω βίντεο:

Βρήκα επίσης μια ενδιαφέρουσα φωτογραφία από σύγχρονη εκδήλωση (μάλλον Σεπτέμβρης του 2012) στην είσοδο του κτηρίου:

Φυσικά δεν άντεξα στον πειρασμό να βγάλω και τις δικές μου φωτογραφίες, σπαραξικάρδιες αν αντικρίσει κανείς την σημερινή κατάσταση της "Ευτέρπης" - απολύτως αντίθετη με την ιστορία και τη σπουδαιότητά της.

Οι φοίνικες του Λαυρίου είναι η μόνη παρέα αυτού του μνημείου:

Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση δεν παύει να εντυπωσιάζει, παρά τις ελεεινές παρεμβάσεις των αστοιχείωτων όλων των ηλικιών - ενήλικες με ξένα υλικά στα διαλυμένα κουφώματα και ανήλικοι με γκράφιτι: 

Το εσωτερικό τελείως τραγικό:

Ένα νοβοπάν και λίγο σπρέυ είναι όλος ο σεβασμός του σήμερα στο χτες:

Αν προσέξετε το κέντρο της φωτογραφίας (κάντε κλικ για μεγέθυνση) θα διακρίνετε μια ξύλινη θήκη με δερμάτινη επένδυση και χερούλι, πιθανώς από μικρό πνευστό όργανο.

Λίγος αφρός πολυουρεθάνης στο μέτωπο του κάτω κουφώματος που αντικαταστάθηκε από κάγκελα, το σπρέυ ενός άσχετου, καδρόνια στο άνω κούφωμα...

Παρόμοιο χάλι σε όλες τις πλευρές: 

Το τρενάκι του Λαυρίου περνούσε μπροστά από την "Ευτέρπη". Αυτό είναι ένα μικρό τμήμα που σώζεται από την γραμμή του πρώτου τρένου που συνέδεσε την Αθήνα με άλλη πόλη (1885). Μάλλον τη γλίτωσε επειδή έτυχε να πακτωθεί από την ασφαλτόστρωση:

Χτισμένο πια το παράθυρο, "Οδός Αθηνών" γράφει η πινακίδα - άλλωστε ο δρόμος οδηγεί στην Πρωτεύουσα:

Η πόρτα σαν φάντασμα χτυπάει με τον αέρα το σύρτη λες και θέλει να ανοίξει να μας βρίσει για το χάλι της:

Χωρίς σχόλια, ο επίλογος άλλης μιας πονεμένης Ελληνικής ιστορίας με κάποια λεφτά που κάπου πήγανε:

Υ.Γ. Δεν είμαι θρήσκος αλλά για όσους ίσως ενδιαφέρονται, να μία από τις λίγες καθολικές εκκλησίες στην Ελλάδα ακριβώς απέναντι από την "Ευτέρπη":

Watch this and rethink about life etc...

The known universe visualization zoom by AMNH

This visualization gives one a sense of the immensity of scale that exists in the known universe: scalar dimensions, an infinite fractal series of embedded boundary conditions from the infinitely large to the infinitely small. With the technology available to us right now, the largest boundary we can see is the observable universe (about 13.82 billion years old and about 93 billion light years across) down to the Planck length, the smallest vibration of the electromagnetic spectrum. We are embedded in those scales, in fact, we are about medium sized...Animation by American Museum of Natural HistoryThe Resonance Project • The Resonance Project - Página Oficial Hispana • The Resonance Project - Traduction Française • The connected universe • The Resonance Project - Polska

Posted by Nassim Haramein on Τρίτη, 20 Οκτωβρίου 2015