...πόσο θα ήθελα αν όχι να μην πέρναγες αυτά που περνάς, τουλάχιστον να είχες λιγότερα αναίσθητα κτήνη απέναντί σου. Ελπίζω να μη βλέπεις τι λέει για το δράμα σου η αριστεράντζα της καλλιτεχνίας της χώρας μου, ούτε η ρουβλοκρατία της ακροδεξιάς μας. Δεν θέλω καν να σκέφτομαι πως μπορεί να διάβασες κάποια δημοσκόπηση που δείχνει πως οι περισσότεροι Γερμανοί βάζουν τη ζωούλα σου κάτω από τη δική τους άνεση. Ελπίζω να μην ξέρεις πως ο πρώην καγκελάριός τους δουλεύει ακόμη για αυτούς που σας σκοτώνουν και η πρώην καγκελάριός τους βάζει ακόμη και σήμερα τις Ρωσικές τις δεσμεύσεις πάνω από την ύπαρξή σου ενώ έχει το θράσος να σας λέει πως ορθά μείνατε εκτεθειμένοι έξω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ.
Έχω πολλά τέτοια ελεεινά παραδείγματα από τα οποία εύχομαι να μην συνάντησες κανένα. Όλα αυτά είναι εδώ για να μας θυμίζουν το "Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ".
Αντίθετα, εύχομαι ειλικρινά να μπόρεσες να δεις έστω και λίγο από την αντανάκλαση του φωτός που εξέπεμψε η χώρα σου σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο μέσα από το σκοτάδι που ζείτε από λαμπρές ψυχές σαν τη δική σου. Για κάθε μια ψυχή από κοπριά που συνυπάρχει με ένα σαραβαλιασμένο εγκέφαλο και πανηγυρίζει τον κανιβαλισμό της Χώρας σου, υπάρχουν άλλες τόσες που δεν έχουν κουραστεί να δακρύζουν και να χειροκροτούν το δικό σας Έπος. Είμαι και γω ένας από αυτούς αλλά τι να πούμε εμείς μπροστά σε σένα όταν η ζωή σου το έφερε έτσι ώστε να σε αναγκάσει να διαβάσεις το μάθημα μιας ολόκληρης ζωής μονορούφι σε λίγες μόνο στιγμές ενώ εμείς είχαμε πάντα την άνεση να πάρουμε το χρόνο μας και πάλι δε μάθαμε και πολλά όπως φάνηκε.
Από τότε που ξεκίνησε η εισβολή των Ρώσων έλεγα "να αντέξουν λίγο ακόμη οι Ουκρανοί, να φτιάξει ο καιρός, να λασπώσουν τα χωράφια και να κολλήσουν τα άρματα". Ο καιρός όμως δεν έφτιαχνε και ενώ καταριόμουν το μακρύ Χειμώνα έλεγα "τουλάχιστον θα μπορούν οι άνθρωποι στη Μαριούπολη να λιώνουν το χιόνι για να πίνουν νερό" - τώρα σας είδα που κάνατε αυτό ακριβώς:
No comments:
Post a Comment