Φλούφλης alert

 Τα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται στην ώρα τους και όπως πρέπει κακοφορμίζουν και κάνουν τη λύση όχι μόνο καθυστερημένη αλλά και δυσκολότερη. Η Ελληνική κρίση που δέχτηκε λάθος χειρισμούς εντός και εκτός συνόρων είναι από τα ενδεικτικότερα παραδείγματα. Κάτι αντίστοιχο δυστυχώς πάει να γίνει και με την Ουκρανία.

Ο απίστευτος ηρωισμός των Ουκρανών μαχητών όχι μόνο δεν μετατρέπει τους ηγέτες Γαλλίας & Γερμανίας σε μικρούς Churchills (μιας και αυτοί θα κρίνουν σε καλό ποσοστό την έκβαση του πολέμου και όχι το αν η Ελλάδα στείλει 2 σάπια άρματα παραπάνω) αλλά αντίθετα αμφότεροι βάζουν στη ζυγαριά άλλες προτεραιότητες. Φόβος; Διαφθορά; Μυωπικοί υπολογισμοί άνευ οράματος; Λίγο απ' όλα.

Η διαφορά του πραγματικού ηγέτη από όλους αυτούς είναι η ικανότητά του να βλέπει μακριά αλλά και να έχει το θάρρος να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις που επιβάλλει η πρόβλεψή του. Ακόμη και στην περίπτωση που ίσως βλέπουν δεν φαίνεται να έχουν τη δύναμη να δράσουν ανάλογα. Δεν είναι και μεγάλη έκπληξη αυτή αν δει κανείς ποιοι τους ψήφισαν.

Ερχόμαστε έτσι στον πυρήνα του προβλήματος, τον ψηφοφόρο όλων αυτών των αδειανών πουκάμισων. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος (μου). Ούτε τα πυρηνικά του Πούτιν φοβάμαι, ούτε μήπως οι Ουκρανοί πάθουν Μέρκελ από την εξάντληση, ούτε αμφιβάλλω πως έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τον βλαδίμηρο και κάθε αντίστοιχο καθίκι να μετανιώσει πικρά που την είδε Rocco Siffredi στη δύση της ζωής του.

Φοβάμαι τον Φλούφλη. Το μέσο μαλθακό μπέμπη που ναι μεν "Σλάβα Ουκραΐνι" αλλά μπροστά στο φόβο μη τυχόν και φορέσει χακί αρχίζει τα ναι μεν αλλά αντίβαρα. Τολμούν να ξεστομίζουν ακόμη και επιχειρήματα του τύπου "και αν πέσει ο Πούτιν τι θα γίνει με το χάος που θα προκληθεί μετά;" λες και το να είναι τα πυρηνικά στα χέρια της Ζαχάροβα είναι κάτι που μπορούμε να το συζητάμε.

Αυτοί οι Μπέμπηδες δεν είναι ούτε με την Ειρήνη, ούτε με τον άνθρωπο ούτε καν με τους Ουκρανούς στην πραγματικότητα. Είναι με τους φόβους τους. Και ο Churchill καταψηφίστηκε όταν επικράτησαν αντίστοιχα αισθήματα αλλά αν μη τι άλλο η κοινωνία της εποχής είχε ως γερή δικαιολογία την εξάντληση μετά τον 2ο ΠΠ εξ ου και δεν τον ακολούθησε όταν τους είπε "Πάμε να νικήσουμε και την Ιαπωνία να τελειώνουμε με τον απολυταρχισμό". 

Δείτε το χάλι του Γερμανού π.χ.: 58% πιστεύει πως ο Scholz εξοπλίζει την Ουκρανία όπως πρέπει, μόνο 38% πιστεύει πως καθυστερεί και μόνο ένα 14% πιστεύει πως είναι λάθος που μιλά ακόμη με τον Πούτιν. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που χειροκροτούσαν για χρόνια και χρόνια μια Ανατολικογερμανίδα που έδεσε/έδωσε τη χώρα τους πακέτο στο βλαδίμηρο. Δε συζητώ για την Ελλάδα - χώρα παιδική χαρά της FSB. Ακόμη και εδώ όμως βρίσκει κανείς αποσπασματικά έστω περισσότερη γενναιότητα, όπως π.χ. αυτή εδώ.

Σε ιστορικές στιγμές ο ηγέτης καλείται να δει και να πράξει πάνω και πέρα από τους Φλούφληδες, οι οποίοι στο κάτω κάτω μαλθακοί όντες διαμορφώνονται σε καλό βαθμό από τον ηγέτη τους ούτως ή άλλως. Do it like Churchill με άλλα λόγια και μάλιστα σήμερα τον βλαδίμηρο μπορούμε να τον φάμε για πλάκα σε σχέση με τον Χίτλερ γιατί και οι συσχετισμοί είναι πολύ καλύτεροι από αυτούς του Β' ΠΠ και η Ουκρανοί έχουν ΗΔΗ αναλάβει ένα δυσανάλογο μέρος αυτού του χρέους προς τη δημοκρατία και την ελευθερία.

Μείνε Φλούφλης λοιπόν αν θες να αγνοήσεις τις ιστορικές στιγμές και συγκρίσεις και μην πιέσεις τις ηγεσίες σου να κάνουν το σωστό (εξοπλίζοντας αρκούντως την Ουκρανία χτες) ώστε να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον αν όχι για σένα σίγουρα για τους επόμενους. Μη μας ξαναμιλήσεις όμως για αξίες, ελεύθερο κόσμο και άλλες πίπες καμαρωτές. Χέστης. Είσαι. Εσύ.

Πόσο διαρκεί ο μη πόλεμος;

Όσοι λένε ότι ο Ερντογάν δεν θα κάνει το λάθος να το παρατραβήξει στο πεδίο με την Ελλάδα, αν το λένε για να μην θέσουν σε κίνδυνο την τουριστική περίοδο ΟΚ. Αν όντως το πιστεύουν όμως, νομίζω πως κάνουν το ίδιο λάθος με αυτό που έκαναν όλοι πλην Αμερικής σχετικά με τις προθέσεις του Πούτιν προ 24/2. Μπορεί η Ελλάδα να έχει αποΤσιπροποιηθεί σε επίπεδο ηγεσίας ενώ έχει Ισραηλοποιηθεί ως ένα βαθμό (και ευτυχώς συνεχίζει), πράγμα που καθιστά ένα "ντου" από την Τουρκία κουταμάρα για την τελευταία, αλλά το να ερμηνεύει κανείς ένα καθεστώς σαν του Ερντογάν μόνο με τετράγωνη λογική είναι λάθος που το είδαμε και στην περίπτωση της Ουκρανίας. Ακόμη και αν ο Ερντογάν γνωρίζει ότι πάει να κάνει μαλακία, όποια και αν είναι αυτή θα την κάνει εάν έχει πεισθεί πως αυτή η μαλακία θα τον συντηρήσει στην εξουσία, ιδιαίτερα δε τώρα που είναι στα στερνά του οπότε δεν πολυνοιάζεται για το μέλλον (όπως και ο Ρώσος συνέταιρός του).

Το θέμα για εμάς είναι το εξής: πως θα γίνει προετοιμασία της Ελληνικής κοινής γνώμης για ένα τέτοιο ενδεχόμενο χωρίς να φωνάζουμε ότι πάμε για πόλεμο στέλνοντας τον τουρισμό μας στα αζήτητα. Ιδιαίτερα δε όταν η FSB έχει γεμίσει το Ελληνικό κοινοβούλιο (με τη βοήθεια φυσικά του "σοφότερου" λαού) με αλήτες κάθε απόχρωσης.

Υπάρχει το οξύμωρο του να έχουμε μεν για πρώτη φορά ηγεσία και στρατό τόσο έτοιμο απέναντι στην Ανατολική απειλή αλλά αντίθετα μια κοινωνία διχασμένη και κουρασμένη όσο ποτέ μετά από χρόνια Ρωσικής προπαγάνδας, οικονομικής κρίσης με πανδημία για κερασάκι στην τούρτα και παράλληλα παγκόσμια ενεργειακή κρίση από τον πόλεμο δίπλα μας με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Όταν στέλναμε τους Ιταλούς από εκεί που ήρθαν στο Αλβανικό έπος είμασταν ξεβράκωτοι αλλά υπήρχε υπερπροσφορά από ανθρώπους που ήθελαν να πάνε στο μέτωπο. 8 δεκαετίες μετά, χούλιγκαν νιώθουν ότι αξίζει τον κόπο να κόψουν την πατρίδα τους στα δύο για ένα πέναλτι, παρτσακλά κάνουν πορείες φωνάζοντας "στον πάτο του Αιγαίου όλα τα Ραφάλ" ενώ ένας αβανταδόρος των Τούρκων δουλεμπόρων κόντεψε να βραβευθεί από την ΠτΔ.

Μετά την κατώτερη των περιστάσεων διαχείριση της κρίσης των Ιμίων (πριν και κατά τη διάρκεια του επεισοδίου) χαρήκαμε που γλιτώσαμε τον πόλεμο αλλά ως άλλοι Μέρκελ δεν τολμήσαμε ποτέ να παραδεχτούμε ότι ουσιαστικά απλώς τον μεταφέραμε ταπεινωτικά στους επόμενους για να μην τον κάνουμε εμείς.

Σήμερα είμαι απόλυτα βέβαιος πως μπορούμε να κάνουμε τον Τούρκο να το μετανιώσει πικρά αν κάνει τη μαλακία. Χρειάζεται όμως και μια ισχυρή πλειοψηφία στην κοινωνία που να θέλει να το πετύχει αυτό no matter what, ιδιαίτερα εάν γενικευθεί η σύρραξη. Δεν είμαι βέβαιος ότι υπάρχει αυτή, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως ένας πόλεμος κερδίζεται χωρίς αυτή αλλά είμαι βέβαιος πως η FSB τρίβει τα χεράκια της για το κατόρθωμά της. Άλλωστε η Ουκρανία δείχνει το δρόμο για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεται ένας αλήτης και ο Έλληνας δεν πρέπει να το βλέπει αυτό για να παραμένει διαχειρίσιμος εξ Ανατολών.