Ljubljana

Δυστυχώς δεν μπόρεσα να τραβήξω βίντεο από τη χτεσινή διαδρομή ως τη Λιουμπλιάνα. Μεγάλο κρίμα μιας και τα περισσότερα χιλιόμετρα από την Τεργέστη ήταν πολύ όμορφα. Τα χωριά δε γύρω στην Ποστίνα πανέμορφα σαν σκηνοθετημένα. Λίγο ότι βιαζόμουν όμως γιατί βράδιαζε, λίγο το GPS του κινητού μου που επέμενε να με στέλνει μέσω Ταρτάρων και ευτυχώς που δεν το άκουγα όταν έπρεπε κυρίως όμως ο καιρός που απειλούσε ανά πάσα στιγμή με καρεκλοπόδαρα δεν μου άφησαν την πολυτέλεια να κάνω και τον εικονολήπτη. (Είμαι one man show δείξτε κατανόηση :)  ). Σχετικά με τον καιρό όμως ήμουν πολύ τυχερός. Έβρεχε δεξιά αριστερά εκτός από την κατεύθυνσή μου. Σα να μου έφεγγε το δρόμο λίγο πριν βραδιάσει και έτσι έμεινα σχεδόν στεγνός. Λίγη βροχή μόνο έφαγα, ρισκάρισα να μην σταματήσω για τα αδιάβροχα και κέρδισα - δεν έριξε τίποτα παραπάνω. Μισή ώρα αφού έφτασα πνίγηκε ο τόπος. Σήμερα το πρωί ξημέρωσε μια υπέροχη μέρα η οποία μου επέτρεψε να χαρώ την υπέροχη πρωτεύουσα της Σλοβενίας στο έπακρο. Η Λιουμπλιάνα είναι όσο μικρή χρειάζετε για να την χαρείς αβίαστα και ότι (ευτυχώς) της λείπει σε μέγεθος το έχει σε ομορφιά. Παράδεισος για τα ποδήλατα, πανέμορφα μεσαιωνικά σπίτια, ωραίο κάστρο και από ψηλά η πόλη είναι κόσμημα. Λέγοντάς τα όλα αυτά ενώ πριν λίγες μέρες ήμουν στο Βερολίνο καταλαβαίνετε ότι ...ε...αν μη τι άλλο μου αρέσει πολύ...Άλλη μια πόλη λοιπόν στη λίστα "Αν είχε θάλασσα και καλό καιρό είχα μετακομίσει ήδη".

Να και οι σχετικές εικόνες :)

Η θέα μου ενώ πληκτρολογώ:

Χωριστό ασανσέρ για τους μονούς και τους ζυγούς ορόφους!

Ο τρελός γιος της σπιτονοικοκυράς με ανέβασε στην ταράτσα:

Αμέτρητες σκηνές για ανοιχτές συναυλίες:

Ποδηλατόδρομος ποιότητας Εθνικής οδού:

17% FAT! Εντυπωσιαστήκατε;

Η +Ana Banfi που με μέτρησε για χάρη της Herbalife ναι :)

Η Λιουμπλιάνα σε εικαστικό:

Ένα σκυλί προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο:

Το κάστρο:

Μινιατούρα του κάστρου με οδηγίες για τυφλούς:

Σοφία γραμμένη στις τουαλέτες του κάστρου:

Φυλακή ανοικτή,

και κλειστή:

Θέα από το κάστρο:

Παίζει να είναι το καλύτερο παγωτό που έχω φάει! Χωρίς πλάκα!

Η γέφυρα του πράσινου δράκου - σήμα της πόλης:

Ναι παπούτσια είναι:

Ωραίο:

Το φρικαριό στο Metelkova:

Ο τρελός γιός σε νέες περιπέτειες:

Ευτυχώς τα κατάφερε:

(περπατώντας στη λαμαρίνα έσπασε τα νεύρα της τύπισας στο παρακείμενο ανοιχτό παράθυρο η οποία μάλιστα έχει κάνει αρκετά γκράφιτι στην περιοχή :)  )

Και μερικές ακόμη:

Αύριο φεύγω καλώς εχόντων για Αυστρία. Μείνετε συντονισμένοι, θα σας τραβήξω καλό υλικό ;)

After 45 hours on a ferry @ Ljubljana now.

Και το προσωπικό ρεκόρ παραμονής σε κατάστρωμα μόλις είναι γεγονός: 45 ολόκληρες ώρες. Λίγα σχόλια για το καράβι για να ξεπετάξουμε τα δυσάρεστα στα γρήγορα και να δείτε μερικές εικόνες:

Πιστέψτε το ή όχι, το 2014 σε ταξίδι άνω των 40 ωρών σε πηγαίνει καράβι (EUROPALINK) στο οποίο από τα 6 ντεκ των επιβατών τουαλέτες έχουν μόνο τα 2. Το ένα μια μικρή και το άλλο μια μικρότερη. Η μία μάλιστα (η μικρή) έμεινε κλειστή για κάμποση ώρα οπότε όλο το καράβι έμεινε με μία (τη μικρότερη). Για ντους και άλλες πολυτέλειες ούτε λόγος φυσικά. Καλάθι αχρήστων έξω ούτε ένα (1) στο ντεκ που έκατσα οπότε με χαρά κέρασα το πάτωμα όλα μου τα σκουπίδια πράγμα που δεν το έχω κάνει ποτέ αλλού. Στο εστιατόριο δε ανακάλυψα και μια άλλη ομορφιά: Κάποιο μοσχάρι αποφάσισε ότι για λόγους βοοειδούς αλληλεγγύης η μοσχαρίσια πρέπει να κοστίζει όσο μία ανθρώπινη ζωή και έτσι στο (self service) εστιατόριο το συγκεκριμένο άνοστο και σχετικά μικρό πιάτο διακοσμημένο με μια λεπτή φέτα μαραμένου λεμονιού κοστίζει 18 (δεκαοκτώ) ευρώ. Αυτά...

Μερικές εικόνες από Ηγουμενίτσα:

Μερικές από Ραβέννα:

Last but not least...the SUN!

It's time to walk around Ljubljana folks! By the way, you may know Slovenia is a biker's heaven but the route from Trieste through Postojna was amazing indeed! Gorgeous villages on the way made me forget the rainy weather.

On the road again!

Ladies and gents ο φίλος σας ξαναταξιδεύει. Σκοπός αυτής της βόλτας είναι να ξαναβρεθώ με φίλους που έχω χρόνια να τους δω αλλά μην παίρνετε και πολύ στα σοβαρά τις φτηνές δικαιολογίες των ανθρώπων γιατί οι τελευταίες είναι σαν τις κωλοτρυπίδες...όλοι έχουμε από μία. Εγώ πάντως θα τηρήσω το σκοπό αν και οι φίλοι μου πλέον απέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα από μένα και ανά μεταξύ τους.

Καλώς ήρθατε λοιπόν στην FRIENDS REUNITE (FR) Tour. Η διαδρομή (ως συνήθως) όχι αυστηρά προκαθορισμένη αλλά μείνετε ήσυχοι - θα δούμε πολύ ωραία μέρη. Πρώτη στάση η Λιουμπλιάνα μιας και σε μιάμιση μέρα φτάνω Τεργέστη με το καράβι. Αυτή τη στιγμή γράφω από το κατάστρωμα λίγο πριν σαλπάρουμε.

Νάτο εδώ:

Πρώτο πλάνο η πάντα ακούραστη ανεξαρτήτως φορτίου γιαπωνέζα.

Το καράβι (EUROPALINK) έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που μου τι σπάνε. Ολόκληρα ντεκ δεν έχουν καμία (ούτε μία) τουαλέτα, δεν έχει κανένα (ούτε ένα) ντους και οι σκουπιδοντενεκέδες σπανίζουν. Μέχρι στιγμής όμως η γωνία που βρήκα για τη σκηνή μου είναι σχετικά ήσυχη παρόλο που έχει κόσμο (όταν λείπουν Ιταλοί - Έλληνες όλα είναι πιο ήσυχα) και ετοιμάζομα για γερό ύπνο.

Ιδού:

Να και η πατεντούλα μου για να μείνει η σκηνή στη θέση της - μαγνήτες από σκληρό δίσκο, πολύ δυνατοί και απόλυτα ανοξοίδωτοι:

Stay tuned - we're gonna kick ass!

Berlin - Οι Γερμανοί ΔΕΝ ξεχνούν...

...δείτε τις πινακίδες - αντίγραφα των αντίστοιχων της δεκαετίας του 30:

Έχασες τα κλειδιά σου; Κάποιος γείτονας τα φυλάει, τα φωτογραφίζει και φτιάχνει την παρακάτω ανακοίνωση. (Πολιτειακό κεφάλαιο ανεκτίμητο - περιτεύουν οι συγκρίσεις με το εγχώριο)

Δεν έχω δει μεγαλύτερο (αχρηστότερο;) τροχό σε ποδήλατο:

Αντλίες νερού σαν και αυτή κοσμούν συχνά τα μεγάλα Βερολινέζικα πεζοδρόμια:

Η Ελλάδα δεν λείπει ποτέ από πουθενά :)

One man show hotdog!