Του Ανδρέα Ταρνανά
Γελοίο υποκείμενο στους δρόμους περπατά
κανένας δεν κατάλαβε ποτέ για που πηγαίνει
τα έργα του τ' αζήτητα στα χέρια του κρατά
δεν έχει κάλλος αύθαδες ούτε μαλλί και γένι.
Τα σχέδια του βίου του κινούνται χαμηλά
σωρός από παλιόχαρτα φουσκώνει μες στην τσέπη
περιπλανιέται, χάνεται, γελά, παραμιλά
και κάνει το αντίθετο από αυτό που πρέπει.
Ο κόσμος δεν τον δέχεται ούτε τον κόσμο αυτός
δημηγορεί στις ερημιές και τραγουδά στα δάση
ο νους του ανορθώνεται καθώς τραβά σκυφτός
των άλλων το παράδοξο εντός του να σπουδάσει.
Γελοίο υποκείμενο στους δρόμους προχωρά
χωρίς δουλειά, χωρίς σκοπό, ρολόι και πυξίδα
σπουδαίες ιδιότητες για ρούχο δε φορά
μα ούτε και το πόδι του το δένει αλυσίδα.
Με αριθμούς δεν έμαθε ακόμα να μετρά
ποτέ του δε λογάριασε τι παίρνει και τι δίνει
μα τα ζεστά της θάλασσας θυμάται τα λουτρά
και τη μικρή που σήκωναν τα πόδια του τη δίνη.
Τι να 'ναι τάχα άθεος ή του παντός πιστός
τι βλέπει, τι οσμίζεται, τι θέλει απ' την πόλη
του λάθους είναι γέννημα ή είναι ο σωστός
γιατί δεν πάει άραγε εκεί που πάνε όλοι;
Γελοίο υποκείμενο στους δρόμους τριγυρνά
σαν ραβδοσκόπος ψάχνοντας των κυνικών τα ίχνη
βιτρίνας λάμψη τον καλεί αλλά την προσπερνά
με το φεγγάρι μέσα του αιώνων φως να ρίχνει.
Ακόμα ισχυρίζεται πως έφτασε ψηλά
ποιήματα διαβάζοντας μυαλών υποχθονίων
γι' αυτό λοιπόν το βήμα του ανάλαφρο κυλά
και ως το τέρμα έφτασε εφτά μαραθωνίων.
Εκτός εδάφους βρίσκεται, συρμού και εποχής
στις πέτρες και στα χώματα ανήκουν όσα γράφει
δεν είναι όμως μέτοχος καμιάς σας ενοχής
ούτ' έγιναν τα λόγια του πακέτο σ' ένα ράφι.
Γελοίο υποκείμενο τραβά καμαρωτό
γυμνό μες στην αυτάρεσκη κατήφεια του κόσμου
που βρήκε την αυτάρκεια ετούτη το ρωτώ
κι αν περισσεύει όνειρο και μένα λίγο δώσ' μου.
Μα δε μου αποκρίνεται και μέσα του κοιτά
τη σκέψη και το βλέμμα του ποτέ δεν τα μισθώνει
ψηφία και προγράμματα του είναι βαρετά
τα μάτια του δε γέρασαν μπροστά σε μια οθόνη.
Μονάχο αν τον βλέπετε, ρακένδυτο, φτωχό
η λάσπη δεν τον έπνιξε κι ας ζει στο ίδιο έλος
για χρόνια βασανίζεται στον άδικο τροχό
μα τη βαθιά δικαίωση κρατάει για το τέλος.
Δε θα 'ναι φλόγα τόνωσης επίκαιρων βρασμών
ούτε κραυγή επίδειξης δημόσιου θριάμβου
αλλά μια ώρα ήσυχη στην άκρη των θεσμών
κι ένα μακρύ αγνάντεμα στους τόπους του ιάμβου.
07/12/2014
10/11/2014
Sea's wonders
Is swimming in mid November helping while you have a pain in the back? I didn't give a fuck so I swam anyway:
I was awarded from Poseidon for this achievement with the heart shaped stone:
Then Poseidon sent a pilot to draw a straight line in the sky so I couldn't miss that picture:
It was a nice day to forget for a while the gloom of the serious health issues a friend of mine is facing right now. Thank you dear nature, you always treat me like a baby here and I try hard not to get spoiled.
Harvesting olives as a biker :)
I have two poor olive trees in my house's garden that surprisingly this year without any care they were FULL of olives. The wind brought down most of them but it was a pity anyway to leave the rest ones so I pulled out a worn motorcycle cover and another plastic cover and started the harvest :
Quite funny and exhausting procedure as I had no special tools but managed to get a couple of vases with olives that passed the check control:
Quite funny and exhausting procedure as I had no special tools but managed to get a couple of vases with olives that passed the check control:
They'll rest in salty water for a couple of months and then I'll give them a try so stay tuned for super extra virgin organic olive tasting!
Paradox of the day
The picture below looks anything but weird. I drive in my car and ahead is something like an old pick up truck:
If you take a closer look though you'll notice that this "old pick up truck" is cut in half, left wheel mount is bent and it is pulled by a mini car :)
If you take a closer look though you'll notice that this "old pick up truck" is cut in half, left wheel mount is bent and it is pulled by a mini car :)
"So what"? you may say...Italy had Berlusconi for 15 years on top or for example Greece is the first country to face the crisis but probably the last to recover in Europe so that's nothing weird...
08/10/2014
Μοναδικό ξημέρωμα...
...λίγη βροχούλα σε Τζια και Κύθνο, άπνοια και ακίνητη θάλασσα στα παράλια της Λαυρεωτικής:
(Πανοραμικές φωτογραφίες με αγουροξυπνημένο χέρι είναι εγγυημένη αποτυχία)
Λίγο αργότερα ένα πουλάκι έσκασε δυνατά στο παράθυρό μου με αποτέλεσμα να αφήσει την τελευταία του πνοή μπροστά μου;
Οι τελευταίες του στιγμές:
Subscribe to:
Posts (Atom)