I replanted this beauty that I found while cycling. It was a bit sad for the first 2 days in my garden and today offered me generous blissful "HELLO":
Did I tell you I don't sleep alone anymore? Well, here's the one to blame:
It's another white beauty, a flying one. Stays idle on the ceiling of my bedroom for days, changes place once a week or so. No sound. Just watching me. In her wedding dress...
Weather is too good not to think spring is already over. Ok I know it’s too early but honestly who gives an eff anyway :) So...just finished summer installations. A hammock on the left, a swing on the right and a net for the sun on top. Fancy my DIY (short of) table?
It got quite noisy lately so I decided it was time to (finally!) change drive chain and sprockets on my V-Strom 650. The mileage I got from the original set is ridiculous. 105000km in 8+years! Needless to say I bought the same. Pricey but does a wonderful job:
By the way let me tell you that I still have the original battery which is another personal record for me.
It happens that my mechanic is a lovely guy. That's why he is my mechanic of course:) So he decided to give me his Moto Guzzi Stelvio for a ride. Ok I bribed him with a bottle of my Raki from Crete but still it was a nice offer especially since he proposed me to keep the bike for a day or two! Ok I had other commitments otherwise I would accept. So I rode it for a few km around Athens including a bit of highway.
The bike is nice in general. The saddle is very spacious and comfy and low enough for the shorties. Felt noticeably lower than my (raised by an inch) V-Strom and the short guys will love the front narrow part that allows feet to reach the ground easier. Mirrors are too small for my taste but good looking. Instrument panel is not bad but I am old school and prefer the full analog ones. The windscreen does wonders in keeping the air out while being kinda discreet. Liked it. Engine is (as expected) quite torquey and responsive but the most impressive about it is the consumption. If we trust the numbers the panel reads this thing consumes almost as much as my V-strom (which is already quite efficient!). I was impressed. 4.6 lt/100km average? Wow. Of course you have the shakes and rattles these engines generously offer. Not my cup of tea. I am also afraid that in long trips it will make palms suffer a bit. The rest of the bike (suspension included) offers great comfort. Handlebar is really wide and offers control to the bike which feels stiff and kinda agile for its size. Clutch is typical dry type with the noise and the feel these things offer. Not my kind of party. Front brake is strong enough to make the large front UD fork say "ouch!" Rear is OKish.
All in all a nice bike if you tolerate (or like) that kind of engines and clutches. The problem is that...it is going to give you problems sooner or later. Lots of them. But you do know it on the first place when you decide for a thing like that don't ya? :)
So after this ride I got back to my V-Strom. And...you know what? That thing from Japan put a smile on my face once more. I happily got rid of Guzzi's weight, shakes, rattles and clutch noises and now that the new chain took off all the noise the old one made, it literally feels and sounds like when I bought it new back in 2007.
In the above picture you can see them during my hiking up to Lai da Rims. This was an epic day a couple of years ago. Now you can see them ready to be shipped for refugees @ Lesvos island:
To the dear one who might be soon walking in my shoes:
I hope the misery and hatred of mankind won't put you down and will only make you wiser. I wish you nothing less than peace and prosperity for the rest of your life.
Have a nice day you all.
P.S. Congratulations to www.taxydromiki.gr for shipping all this stuff for free.
Από τα πλέον χαρακτηριστικά αλλά και τα πλέον εγκαταλειμμένα κτήρια του Λαυρίου είναι εκείνο της "Ευτέρπης" (1893). Για να μην παριστάνω εγώ τον ιστοριοδίφη μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το εν λόγω δημιούργημα της εποχής κάνοντας κλικ εδώ αλλά και στο παρακάτω βίντεο:
Βρήκα επίσης μια ενδιαφέρουσα φωτογραφία από σύγχρονη εκδήλωση (μάλλον Σεπτέμβρης του 2012) στην είσοδο του κτηρίου:
Φυσικά δεν άντεξα στον πειρασμό να βγάλω και τις δικές μου φωτογραφίες, σπαραξικάρδιες αν αντικρίσει κανείς την σημερινή κατάσταση της "Ευτέρπης" - απολύτως αντίθετη με την ιστορία και τη σπουδαιότητά της.
Οι φοίνικες του Λαυρίου είναι η μόνη παρέα αυτού του μνημείου:
Ακόμη και σε αυτή την κατάσταση δεν παύει να εντυπωσιάζει, παρά τις ελεεινές παρεμβάσεις των αστοιχείωτων όλων των ηλικιών - ενήλικες με ξένα υλικά στα διαλυμένα κουφώματα και ανήλικοι με γκράφιτι:
Το εσωτερικό τελείως τραγικό:
Ένα νοβοπάν και λίγο σπρέυ είναι όλος ο σεβασμός του σήμερα στο χτες:
Αν προσέξετε το κέντρο της φωτογραφίας (κάντε κλικ για μεγέθυνση) θα διακρίνετε μια ξύλινη θήκη με δερμάτινη επένδυση και χερούλι, πιθανώς από μικρό πνευστό όργανο.
Λίγος αφρός πολυουρεθάνης στο μέτωπο του κάτω κουφώματος που αντικαταστάθηκε από κάγκελα, το σπρέυ ενός άσχετου, καδρόνια στο άνω κούφωμα...
Παρόμοιο χάλι σε όλες τις πλευρές:
Το τρενάκι του Λαυρίου περνούσε μπροστά από την "Ευτέρπη". Αυτό είναι ένα μικρό τμήμα που σώζεται από την γραμμή του πρώτου τρένου που συνέδεσε την Αθήνα με άλλη πόλη (1885). Μάλλον τη γλίτωσε επειδή έτυχε να πακτωθεί από την ασφαλτόστρωση:
Χτισμένο πια το παράθυρο, "Οδός Αθηνών" γράφει η πινακίδα - άλλωστε ο δρόμος οδηγεί στην Πρωτεύουσα:
Η πόρτα σαν φάντασμα χτυπάει με τον αέρα το σύρτη λες και θέλει να ανοίξει να μας βρίσει για το χάλι της:
Χωρίς σχόλια, ο επίλογος άλλης μιας πονεμένης Ελληνικής ιστορίας με κάποια λεφτά που κάπου πήγανε:
Υ.Γ. Δεν είμαι θρήσκος αλλά για όσους ίσως ενδιαφέρονται, να μία από τις λίγες καθολικές εκκλησίες στην Ελλάδα ακριβώς απέναντι από την "Ευτέρπη":
