Essaouira - El Jadida

We started on the N1 leaving Essaouira behind and then we took a wrong turn to Safi which led us to a terrible road full of gravel parts, dust and trucks on top speed. Terrible but fun:

The Atlantic coastline offers great chances for pictures like this:

After some fishfood at Oualidia we made our way to El Jadida. The Portuguese influences of the Medina and the fortress add a special character to this town:

Είχα και άλλα να γράψω και άλλες φωτογραφίες να βάλω αλλά κάπου εδώ αφήνω τις υπόλοιπες όμορφες λεπτομέρειες της ημέρας γιατί γίναμε μάρτυρες μιας σκηνής μάλλον συγκινητικής. Επαίτες έχουμε συναντήσει όλοι μας ουκ ολίγες φορές και κανείς μας δεν περίμενε να μην συμβεί κάτι τέτοιο στο Μαρόκο. Η ιδιαιτερότητα εδώ είναι ότι βλέπεις κατά διαστήματα παιδάκια ακόμη και 3 χρονών μόνα τους να κάθονται κατάχαμα στα βρώμικα σοκάκια έχοντας απίστευτα πράγματα προς πώληση (π.χ. 2-3 γλυκά).  Σήμερα καθόμασταν δίπλα σε μια μάνα με το παιδί της που πουλάγανε χαρτομάντιλα. Δυο από μας έτρωγαν καλαμπόκια και το παιδάκι μόλις τα είδε άπλωσε το χέρι του και προσπαθούσε να φύγει από την αγκαλιά της μαμάς η οποία το τράβαγε πίσω. Δεν χρειάστηκε πολύ ώρα για να τους δώσουμε το ένα καλαμπόκι το οποίο το έδωσε η μάνα στο παιδί και μετά της δώσαμε και το άλλο το οποίο το έφαγε η ίδια. Μας ευχαρίστησε με χαμόγελο που μάλλον δε θα ξεχάσω. Τη σκηνή δεν είχα το θράσος να την αποθανατίσω. Μου θύμισε κατ' αντιστοιχία την ιστορία μιας φίλης μου στην Αθήνα η οποία έδωσε σε ένα γυφτάκι που επαιτούσε ("δεν έχω να φάω κλπ" ) μια τυρόπιτα και αυτό την έβρισε...

Marrakesh - Essaouira

This is the guy carrying our stuff from the hotel to our bikes today morning:

This is our bikes parked on the first stop on this boring route to Essaouira:

Boring straights most of the way:

Essaouira though is not boring at all. A total different world compared to the other places in Morocco so far. Bright colours, laid back, people at the stores are MUCH more cool and you can have a look at things taking your time without any frustrating behaviour from them, quite wonderful! Have a look:

Marrakesh

Το Μαρακές μου προσφέρει ένα από τα ισχυρότερα πολιτιστικά σοκ της ζωής μου. Μοιάζει με Μοναστηράκι που έχει πάρει LSD σε εμπόλεμη ζώνη. Την ίδια στιγμή μπροστά στα μάτια σου και τη μύτη σου πλακώνουν οι πλέον έντονες και αντίθετες εμπειρίες. Η μύτη ίσως υποφέρει ακόμη περισσότερο: Κύμινο, σκατά, ψαρίλα, κολόνιες, κρεατίλα, διάφορα άλλα μπαχαρικά, πάλι κύμινο, πάλι σκατά, ξανά ψαρίλα, γλυκά, χυμοί πορτοκαλιού, τσάι και ξανά από την αρχή. Το μενού για τα μάτια δεν είναι και πολύ φτωχότερο: Κάθε είδους μαγαζιά στα στενοσόκακα όπου μπορεί να σε πατήσουν διάφορα οχήματα (από ποδήλατα και σκούτερ μέχρι ζωήλατα κάρα και τρίκυκλα - όλα σφαίρα). Στην πλατεία δε (Jemma el Fnaa) το βράδυ γίνεται ο απίστευτος χαμός: Αμέτρητα υπαίθρια εστιατόρια ψήνουν μπροστά στα μάτια σου τα πάντα (καλαμάρια, ψάρια, λουκάνικα, κοτόπουλα, αρνιά και δε συμμαζεύεται) και περιμένουν τους πελάτες σε τραπέζια με πάγκους και στρογγυλά ψωμιά (το φαΐ εκεί ήταν το καλύτερο που δοκιμάσαμε ως τώρα), πιο πέρα σε ένα κύκλο χορεύουν άντρες με μαύρη μπούρκα και φουστάνια, αλλού ένας τύπος δίνει παράσταση ουρλιάζοντας στα περιστέρια και στη μέση τεράστια κάρα με άπειρα πορτοκάλια στύβουν χυμούς (πολύ νόστιμους). Χαζεύεις μια βιτρίνα με όμορφα ξυλόγλυπτα, σε κοιτά μια γάτα με το ένα μάτι βγαλμένο, πίσω σου ένα σπίτι σα βομβαρδισμένο, δίπλα μια ωραία πικροδάφνη και κάποιος σου την πέφτει να σου πουλήσει - προτείνει το οτιδήποτε...τότε ξέρεις ότι είσαι στο Μαρακές.

Turtles in cages waiting to become soup:

The nice waitress of Cafe des Epices (nice rock music there)

Inside a "Teleboutique"

Our brave friend John had a shave:

That cat kept looking at me...

...all the way...

Morrocan doors:

Click to see a bird nest in the middle: