Μια ζωή μόνοι, μια μόνη ζωή...

Έτσι είναι φιλαράκο...me myself and I που θα λέγαμε και στα Ελληνικά.

Ο τρελός του χωριού ήταν συνήθως ο μόνος λογικός. Οι πολλοί ιδρώνανε για να “μην είναι μαλάκες”. Από το “τα αγαθά κόποις κτώνται” και το “αν δε βρέξεις κώλο δε τρως ψάρι” πήγαμε στο “μην είσαι μαλάκας”:

“Μην είσαι μαλάκας ρε – μη πληρώνεις”, “μαλάκας είσαι ρε; άραξε και γράφτους”, “ρε μαλάκα κάνα βύσμα δεν έχεις?” ...

...πολύ άγχος και σάλιο για να μη γίνει μαλάκας ο αυτόκλητος “Έλληνας”. Το αποτέλεσμα δεν ήταν απλά ότι κατάφερε το ακριβώς αντίθετο, αλλά παράλληλα άφησε μαλάκες τους όποιους λογικούς να χαζεύουνε τα τρένα να περνούν. Καλά να πάθουν και αυτοί. Ας προσέχανε. Κάθε θέση που αφήνανε για να μην λερώσουν τα χεράκια τους την έπιανε ο πρώτος εύκαιρος κάφρος. Στερνή μου γνώση...

Θα μου πεις και αυτοί που δεν κωλώσανε τι κατάφεραν? Μόνος μας άφησε ο Μ. Παπαγιαννάκης αφού το κόμμα του δεν τον θεώρησε ικανό ούτε για πρόεδρό του ούτε καν για Δήμαρχο της Αθήνας. Μόνος του έφυγε ο Αν. Πεπονής αφού η βάση του κόμματός του εξοργίστηκε με το ΑΣΕΠ μιας και τους έκλεινε την κάνουλα με τα άμεσα ρουσφέτια και αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Μόνος και ο Κ. Στεφανόπουλος στο κόμμα του το οποίο άφησε με αηδία 20+ χρόνια πριν, το οποίο κόμμα μάλιστα μόλις ανέλαβε το 2004 αφαίρεσε τον εξαιρετικό του λόγο προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ B. Klinton από τα σχολικά βιβλία, ένας λόγος σταθμός για τα παιδιά που δείχνει ότι η σωστή χρήση της Ελληνικής στο σωστό τόπο και χρόνο είναι απείρως επιδραστικότερη των γραφικών επεισοδίων που έλαβαν χώρα έξω από τη βουλή τότε. Άφησαν όμως και οι τρεις τους ανεξίτηλα δείγματα γραφής.

Μια ζωή μόνοι...τσακωμένοι με όλους του γείτονες εντός και εκτός συνόρων, ακόμη και μακριά από αυτά. (Βέβαια δε μας τύχανε και οι καλύτεροι γείτονες). Τσακωμένοι και με την αρχαία κληρονομιά. Λες και είχαμε και καλύτερες προσλαμβάνουσες για να διαλέξουμε. Την θυμόμαστε μόνο όταν σφίγγουν τα ζόρια. Ο “Έλληνας” που άμα τον αφήνανε θα έκοβε τον Παρθενώνα φέτες να τον πουλάει, αγανάκτησε με τα εξώφυλλα του Γερμανού Κωστόπουλου (Focus)...κάτι δηλαδή σαν τον τύπο που πλακώνει τη γυναίκα του στο ξύλο αλλά μην του πεις κουβέντα γι' αυτήν γιατί σε έφαγε.

Βέβαια μην είμαστε άδικοι, με κάποια πράγματα είμαστε συμφιλιωμένοι και τα υιοθετούμε αβίαστα: Tο Τούρκικο ραχάτι, την Ιταλική απατεωνιά, την Αμερικάνικη υποκουλτούρα, τα σκουπίδια στη γειτονιά, τα αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, τις επετειακές απεργίες- καταλήψεις-πορείες-αποκλεισμούς, τα “επαναστατικά” κουρέλια στην Ακρόπολη, το βύσμα, το ρουσφέτι και πολλά άλλα αμέτρητα αξεσουάρ που καρκινιάζουν την καθημερινότητα μας.

Φυσικά δεν είναι όλοι το ίδιο, όμως όσοι δεν είναι το ίδιο είναι μια ζωή μόνοι ζώντας μια μόνη ζωή. Outnumbered by the bastards όπως θα λέγαμε στα Ελληνικά.

Μια ζωή μόνοι ...μόνο το παιδί που παίρνει αρχίδια ευρώ το μήνα και σε εξυπηρετεί με χαμόγελο στο σούπερ μάρκετ, ο “μπάτσος” με τον πετσοκομμένο μισθό που σε ελέγχει ευγενικά και παρακάτω τον περιμένουν οι γείτονες της χώρας με τα καλάσνικωφ, αυτός που μαζεύει γόπες αυτοβούλως από την παραλία την ώρα που δίπλα του αφήνουν φραπέδες τα λιασμένα κρέατα...όλοι αυτοί οι εξωτικοί ήρωες της καθημερινότητάς μας τραβάνε το κάρο της χώρας πάνω στο οποίο αγωνίζονται για να κοιμούνται όλων των ειδών τα κρατικοδίαιτα (και μη) δίποδα. Και είναι πολλά και το κάρο παρόλο το φιλότιμο των εξωτικών ηρώων είναι πολύ βαρύ και δε τη βγάζει την ανηφόρα εύκολα.

Μια ζωή μόνοι ... και κάπως έτσι έμεινε μόνη της και η ίδια η ζωή μας να χαζεύει πως της γυρνάμε την πλάτη...

Γυρνάει ο τροχός όμως έστω και αργά. 'Όλοι αυτοί οι Μόνοι δεν έγιναν ποτέ πρώτο θέμα στον Τύπο, αφενός γιατί αυτός επενδύει στον κατήφορο (αφού τα λεφτά του τα έχει βγάλει έξω), αφετέρου διότι δεν είναι cool ρε μεγάλε να δείχνεις το παιδί που κάνει σωστά τη δουλειά του, ένα αυγό σε ένα βουλευτή είναι πιο hot. Οι Μόνοι όμως όπως ήρθαν τα πράγματα καλούνται σύντομα να μιλήσουν. Όχι με κραυγές αλλά όπως προβλέπεται στις πρωτοκοσμικές χώρες. Και βλέπω πολλούς από αυτούς που μιλάνε και πράττουν τόσο καιρό με περίσσεια καναπεδάτη επαναστατικότητα εξ' ονόματός τους, να κάνουν κωλοτούμπες από τις σημερινές τους θέσεις...μήπως γι' αυτό αρχίσανε ήδη να αφρίζουνε?

Καλή μας τύχη μάγκες...