Βερολίνο

Ειλικρινά δεν θυμάμαι άλλη πόλη από αυτές που έχω επισκεφθεί που η αύρα της (τα vibes των ανθρώπων για την ακρίβεια και την ελληνικότητα της έκφρασης) να μου χαρίζει τόσο απλόχερα και αβίαστα ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο. Δεν έχω συναντήσει αλλού τόση ποικιλία με αρμονική συνύπαρξη. Πλανάται στον αέρα ένα "it's all fine as long as you don' fuck up no matter who you are or where you come from" - έτσι για να τιμήσουμε πάλι την ελληνική. Με μια λέξη:

Υπέροχο.

Να και οι πρώτες εικόνες...

Μια ανάσα πριν το αεροδρόμιο (Tegel):

Ονόματα Εβραίων που χάθηκαν στον Β Π.Π. μπροστά από την οικία τους (οι Γερμανοί ΔΕΝ ξεχνάνε):

Το αριστερό κτήριο κόντεψε να με κόψει:

Απομεινάρια του τείχους (Οι Γερμανοί ΔΕΝ ξεχνάνε ΙΙ)

Trabies για τους εραστές του δίχρονου Σοβιέτ

Ολοκαύτωμα (Οι Γερμανοί ΔΕΝ ξεχνάνε ΙΙΙ):

Αγγλική πρεσβεία - μιλάμε για τεράστια σημαία με τεράστιο κοντάρι:

Μακράν το πιο βλαχάντερ κτίσμα με τα χρυσά τύπου loveboat (Ρώσικη πρεσβεία):

Ριμπολόβλεφ μπολιασμένος με Φλωρινιώτη:

Τα στρατιωτάκια στην κορυφή του Γερμανικού Ιστορικού Μουσείου είναι απρόσωπα (τυχαίο; Οι Γερμανοί ΔΕΝ ξεχνάνε IV;)

Ποδηλάτισες συνοδεύουν την αγαπημένη μου Ford Mustang:

Τιτανικός από σοκολάτα στο fassbender & rausch

Να και βιντεάκι με μουσική του δρόμου: