Στο παραπάνω βίντεο ο κορυφαίος μουσικός Youtuber Rick Beato σχολιάζει το "θράσος" των NYT να συγκρίνουν την Taylor Swift με τους Beetles. Φυσικά οι NYT δεν έχασαν ευκαιρία για clickbait, όλα δυστυχώς τα μέσα πλέον αρέσκονται σε αμφιλεγόμενα θέματα που θα μαζέψουν haters και fans να πλακώνονται από κάτω =κλικς=έσοδα και για τον ίδιο λόγο ο Beato το τσίμπησε και αυτός με τη σειρά του. Λεφτά βγαίνουν δύσκολα από το Youtube (το οποίο μπαίνει μέσα να ξέρετε) με αποτέλεσμα ακόμη και κορυφαίοι δημιουργοί όπως ο Beato να κάνουν σαχλαμαρίτσες τύπου "10 best acoustic intros". Το συγκεκριμένο βίντεο όμως, λόγω της τεράστιας εμπειρίας του Beato μέσα στη μουσική βιομηχανία, μπαίνει στην ουσία των πραγμάτων.
Η Taylor Swift είναι πανέμορφη, έχει performing ταλέντο και μου είναι συμπαθής παρά τα ξενέ/staged βίντεο π.χ. με το debate της με το μπαμπά κλπ. Ό,τι άλλο και να της αναγνωρίσει κανείς όμως δεν μπορεί να τη φέρει ούτε καν κοντά στους Beetles. Ο Beato εξηγεί και για τους αδαείς γιατί, αρκετά τεκμηριωμένα ώστε να μην υπάρχει χώρος να τον κατηγορήσεις για παρελθοντολαγνία ή παπουδισμό. Αν όμως η Swift είναι οι Beetles του σήμερα τότε έχουμε θέμα.
Και το θέμα δεν είναι μόνο ότι από τους καινοτόμους Beetles πέσαμε στα ετοιματζίδικα της Swift, το ζήτημα είναι ο ευρύτερος κορεσμός των Δυτικών κοινωνιών που τις κάνει ευάλωτες στα Ανατολικά αυταρχικά ρημαδιά. Η χώρα που γέννησε τους Beetles τη Thatcher και τον Churchill σήμερα έχει ένα Σούνακ στο τιμόνι της ενώ οι ρώσοι πράκτορες σκότωναν όποιον γούσταραν όποτε γούσταραν in broad daylight τα τελευταία χρόνια μέχρι που ξέσπασε η τελευταία εισβολή τους στην Ουκρανία (που δεν ήταν καν η πρώτη). Trump στην Αμερική, Ορμπανισμός στην Ουγγαρία, Τσιπρισμός σε μας και ουκ έστιν αριθμός. Επόμενο όταν οι κοινωνίες μας έχουν τόση χρονική απόσταση από την τελευταία φορά που είδαν το τέρας κατάφατσα (Β'ΠΠ) και ως εκ τούτου έβαλαν μυαλό για κάποιο διάστημα έστω (καλά εμείς δε βάλαμε ούτε τότε, ας είναι καλά ο εμφύλιος των αρνητών της δημοκρατίας).
Σήμερα λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια μάσας και ειρήνης, συζητάμε αν το Ισραήλ έχει δικαίωμα αντίδρασης μετά τις αδιανόητες φρικαλεότητες της Χαμάς, ή μήπως παραβοηθάμε την Ουκρανία. Τι ωραία που θα ήταν να υπήρχε τρόπος για όλους όσους αμφισβητούν το προφανές δίκαιο αμφότερων αυτών των χωρών, να ζούσαν για λίγο ως Ουκρανοί ή Εβραίοι και να έρθει κάποιος από αυτούς που υποφέρουν στην άνετη Δυτική θέση τους. Δεν είναι άδικο να πεθαίνει π.χ. ο πιτσιρικάς Ουκρανός στα χαρακώματα και όχι ο καλοχορτασμένος Γερμανός (του οποίου η διαφθορά τάισε το ρωσικό κτήνος όσο όλες οι άλλες μαζί) που λέει "υποσχεθήκαμε στον πούτιν ότι δεν θα επεκταθεί το ΝΑΤΟ και αθετήσαμε την υπόσχεσή μας"; Όπως άδικο είναι να σέρνουν γυμνές, σκοτωμένες και βιασμένες τις πανέμορφες κοπελίτσες του Ισραήλ τα πιθήκια της χαμάς αντί για καμιά εγχώρια δικαιωματικατζού που μας παρουσιάζει τη Δύση λες και είναι Ιράν αλλά για την Ανατολή δε λέει κουβέντα.
Αυτά συμβαίνουν όταν τον πολιτισμό σου τον θεωρείς δεδομένο ή (ακόμη χειρότερα και δυστυχώς συχνότερα) δεν τον αντιλαμβάνεσαι καν οπότε δεν αισθάνεσαι την ανάγκη να τον υπερασπιστείς (οι δικαιωματικατζούδες τον πολεμάνε κιόλας από πάνω). Αλήθεια θέλει τόσο μεγάλη προσπάθεια για να δει κανείς την κόρη του στα αδικοχαμένα κορμιά που έσερνε η χαμάς; Γκαβός είσαι ρε βλήμα και δε βλέπεις ότι τα ούγκανα τρώνε μπροστά στα μάτια σου το Δυτικό τρόπο ζωής; Περιμένεις να σε φάνε πρώτα για να πάρεις χαμπάρι;
Και βέβαια από την άλλη είναι εκωφαντική η αντίθεση των κοινωνιών αμφότερων Ουκρανίας και Ισραήλ στον τρόπο που τοποθετούνται απέναντι στις απειλές που αντιμετωπίζουν, σε σχέση με μας που κοιμόμαστε γιατί (κάνουμε ότι) δεν τις βλέπουμε. Αηδιάζω στην ιδέα ότι σε πιθανό ντου του βλαδίμηρου στη Βόρεια Ελλάδα (που θα ήθελε αλλά δεν μπορεί ούτε την Ουκρανία να καταφέρει) οι μισοί "πατριώτες" θα έφευγαν και από τους εναπομείναντες οι μισοί θα πολεμούσαν υπέρ του. Ούτε θα μαζευόταν ο Ελληνισμός του εξωτερικού να πολεμήσει όπως έκαναν οι Εβραίοι και γι αυτό το Ισραήλ στέκεται ακόμη εκεί που στέκεται ως η μοναδική δημοκρατία της περιοχής.
Τι ξεφτίλα να έχουμε αφήσει τα κλειδιά των πανεπιστημίων μας στους φιλοχαμασίτες με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται νύχτες κρυστάλλων το 2024. Με αυτά και με εκείνα καταλαβαίνει κανείς την κατάθλιψη όσων προσωπικοτήτων μπόρεσαν να δουν τη μεγάλη εικόνα. Αυτή επιμένει να μας θυμίζει ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί πάρει διαζύγιο από το γεγονός πως παρά την απίστευτη τεχνολογική του εξέλιξη παραμένει ένα ζώο το οποίο βλέπει μέχρι τη μύτη του, μαθαίνει για λίγο μόνο μετά από τραγωδίες για να παρακμάσει ξανά αργά ή γρήγορα όταν νιώσει ασφάλεια.
No comments:
Post a Comment