First post COVID trip abroad (part 3)

The above image is a result of being introduced to a local activity here at Heeze that takes place annually. A closer look might give you an idea,

but you'd better watch any video using "Brabantse dag" as keywords to see what it's all about. Here's a random one from 2018:

When I first saw what they're doing my jaw drop dead on the table. How come a think that looks impressive as Venice's carnival stays under the radar like this one? Here's their site in case you wanna browse it.

I came to help the team that the house I'm staying at participates and they have a whole workshop under a large spacious tent (if you watched the video you can understand why they need lots of space). Places like these for a handy man like me are an absolute playground:

I cut some wood for the guys, all of them warm and nice boys and girls of (almost) all ages.

As much as I love tools I do love horses as well so I stepped towards the fence to see two of them happily having their lunch under the hot Dutch sun:

Impressed by the local mentality already I have my first walk around as I search for the nearest supermarket. I must admit this village is hands down among the cutest I've ever been. I have to try hard to be discrete and not picture every single house around as all of them cause drooling.

Pictures don't tell the whole story but you can get an idea - here's my first view right out of the door:

Kinda cute way to warn for speed bumps:

If only I could have any of the following ones:

What a nice touch from the municipality:

The local school:

That guy on the bicycle felt the need to say "hi" to a total stranger (me) though I had my back at him - what a cool neighbourhood:

Even on the other side of the village where I went to withdraw some cash (only country so far my cash card doesn't work in supermarkets) things are far from ugly:

Lovely all the way. What can go wrong? Probably nothing 😎

More Dutch beauties coming soon!

First post COVID trip abroad (part 2)

What you see above is the entrance of my nest where I already had some of the best sleeps ever as the area is most of the times literally as quiet as it gets.

Let me show you around the garden:

Cute bird feeder

One more bird feeder

Heatwave killer AKA pool

Rather generous trampoline

Tallest tree of the garden

As you can see this place is a kids heaven.

And the house itself matches that:

As an aged kid I already love it and so (I guess) do the non human residents of the place.

Let me introduce you to those lovely ladies generously offering me fresh eggs on a daily basis:

Starring in alphabetical order, above you see Annie (the white one), Mijntje (the grey brownish one) and Tina (the black one). The order is alphabetical but also because Annie seems to be the most aggressive of the gang focusing exclusively against Mijntje. Don't ask me why, my Chicken are even worse than my Dutch are so I have no clue. Owners suspect hormones.

It's also interesting to mention other differences among those (lovely when not fighting) ladies: Annie changes feathers and doesn't lay eggs yet. She might be jealous of the yummy bright green ones Mijntje produces (almost) daily hence she hates her. Tina is notorious as an escape artist but since I am around hasn't tried anything like that so far.

Last but not least, ladies and gents here's Arie, the 13 year old diabetic cat:

Yes, he so loves it when I pet him. Not that much when I inject him though and I have to do that twice per day. During the last one he didn't yelled "ouch" so I think I've found the smoothest way to do it already. Despite his age he still catches mice. And also is a great poser:

See him in action here:

Hats off to the owners of the place for saving him from euthanasia. And for the whole place of course.

Now the lives of all the above (especially his) are in my hands. So far all good. My calendar is full of such commitments for the next days. I will manage to show you around the area in my free time. Stay tuned - it's really nice around here!

First post COVID trip abroad (part 1)

 

I had two choices: Continue the renovations of my penthouse in Athens under a melting heatwave or make me and a Dutch family happy as I would sit their house and pets giving them the chance to leave for vacations.

You guess my choice...

I initially thought about riding the whole way on my bike (yeah, surprise surprise eh?). The thing is that ferry prices to Italy are like 50% higher this year due to an asshole pretending to be human in Kremlin and riding the whole way through Balkans queuing at numerous borders on the way isn't exactly my kind of party so... plane it is. However, the situation at the airport of Athens almost made me rethink about that. Not its fault, what can you do when the whole planet wants to travel at the same time but I've never seen it more crowded ever and this is too much humanity for me already. And I hate queues...

I do like the idea of displays playing videos of people praising Greece out of their own experience as I get closer to my gate:

I don't like as much the fact that few people are wearing masks inside the airport on these long queues and the same happens inside the plane. Trying to convince people about the obvious brings you to the conclusion that common sense is not that common anymore.

Plane taxis and I am about to leave Hellenic soil after...

I don't want to remember how long:

A burning hot runaway is now the way to "up up and away":

Bye Athens, see you later:

Flying over the East Adriatic coast:

Austria and Germany:

And finally close to my destination over Dutch soil:

Eindhoven, here I come:

I land for my second time ever in the Netherlands and I get the same feeling of effortless beauty like the previous one when I spent my birthday years ago around Amsterdam and Utrecht. Back then I was lucky to experience the warmest November they ever had around and now I am lucky to leave Athens at the beginning of a heatwave while the Netherlands have just finished with theirs.

Public transportation is lovely around here but I have a bit of a hard time trying to figure out which train to take to my destination. Everyone's willing to help me and English speaking but a couple I ask first admit it's a bit of a mess with the train system and can't really help me. Second attempt is another guy, super kind, points me at a train but looks a bit unsure. At the first sight of a guy who works in trains I rush to ask him and after thinking for a couple of seconds points me the same train with the previous one. Feeling as if I had cross checked things I enter it and I am all alone in the wagon while it still stays idle in the station for a while so I decide to step out and cross check things again. I see the same train employee and he looks rather unsure so I re approach and this time he goes "Actually you have to take the next train". Funny how asking 3 guys including one who works here could send me kms away from my destination. 

Train (the right one) is nice and neat:

"Nice and neat" goes all the way as I walk towards the house where a lovely Dutch Italian family waits for me. Any place would be nice with such people but theirs is really nice like admittedly most of the properties around here. Perfect place to relax after many hard working days I had.

I'll be showing you around on the next ones - stay tuned!

My early childhood's lullaby

 It's been so long since I last saw it that I missed the fact that I still have it. Wanna see what helped me sleep as a little child?

This thing is a very old music box from Sankyo, not sure exactly how old though as I can't even recall if it was bought for me. This thing must be early 70s the latest but wouldn't be surprised if it's coming from the 60s. Sankyo shipped their first ones after WWII.

Gotta love those Japs cause this thing still works! Needless to say how extraordinary it feels to see it after such a long time bringing back so old and special memories. I recall myself how I watched it slowing its tempo as the cord was getting closer to the end leading its song to a slow death.

Though I didn't need it after the very first years of my life I still kept it around my bedroom and it lost one of its two covers at some point, I think just before my teens but don't recall exactly how. 

This made it look like that:

"No bad thing happens for no good reason" as our wise ancient ancestors used to say so that accident gave me access to its mechanism solving the mystery of how it works back in the day (no Google then). What always caught my attention though never managed to confirm its purpose is this little "fan" this thing has:

It rotates by those sprockets and since I doubt this thing needs any short of cooling I can only guess it helped to spread the sound though this sounds also like a long shot. If it wasn't for the missing cover this thing would still be around in its full glory.

Curious how it plays? Have a look (and a listen):

Dead battery not charging fix

I applied this fix on my BT-S2 bluetooth motorcycle intercom but you can use the same principal to recover other devices with similar issue.

ISSUE:

Device left on forever resulting to a totally flat battery unable to be recharged.

In my case this probably happened during moving from one house to another and my second helmet was cramped among other things so the power button of the intercom stayed pushed for who knows how long. Being my second helmet I didn't realise it till recently when I had to tour my guest around. I plugged it to the charger but I noticed that the led indicator light was not as bright as usual which looked suspicious so after a while I tried to turn it on to see if it works and it was dead. Tried to charge it for another several hours with no luck. I didn't left it overnight cause I don't like to leave devices charging unattended especially suspiciously faulty ones and I recommend this to you. You never know when Murphy's law will make you regret it.

So, time to open it up and see what is what. Here's the board:

The battery (located behind the board) looked fine to me so that gave me hope for a fix. First obvious move is to check its voltage. Since the battery's terminals are isolated with silicone from factory I used the exposed terminals on the board instead.

These ones:

I expected it to be flat but not THAT flat. It gave an absolute zero on my multimeter! Even my fingers provide more voltage 😁. Plugging it to the charger gave a poor red light on the indicator like before but an as poor voltage on the same terminals - only 2V while the battery is 3.7V and the charger is (supposedly at least) 5V.

This made me decide to override the charging circuit and apply voltage straight to the terminals to "wake up" the battery. I gave it 4.5V from another adjustable power supply I have for such attempts and after a short while I took it off to measure the battery and see if it managed to store any energy at all. A voltage of around 3V gave me a smile from ear to ear. I had lower expectations to be honest.

So, time to plug the original charger again and a full bright red led light this time gave me total satisfaction.

FIXED!

I wouldn't cry tears enough to fill a lake if I would have to recycle it since I bought it cheap enough but isn't it nice when a full recovery is only a matter of a few minutes of your time?

Hope this approach works for you in other cases as well, have a nice day.

Πήγα Waters!

Έψαξα να δω τι διάολο έχει πει ο Roger Waters για τον πόλεμο, μόνο και μόνο επειδή εγώ δεν είμαι Ζαίος και μου αρέσει να μην κρίνω προκαταβολικά:

Όπως μπορείτε να δείτε στο 2¨14 λέει (απευθυνόμενος σε μια Ουκρανή κοπέλα): "I regret that Western governments are fueling the fire that will destroy your beautiful country by pouring arms into Ukraine, instead of engaging in the diplomacy that will be necessary to stop the slaughter".

Ο Μακρόν έγινε περίγελος μιλώντας στο τηλέφωνο όλη μέρα με το σοβιετικό κτήνος, μπήκαν πρωτοφανείς κυρώσεις στη Ρωσία αλλά ο κλασικός ο μαλάκας ο Ζαίος νιώθει την ανάγκη να πει τις ίδιες πίπες που αναπαράγει όλο το φιλορωσικό σκυλολόι ανεξαρτήτως εθνικότητας και δημοτικότητας. Είτε Waters είτε Μποφίλιου το ένα και αυτό. Σε σφάζουν στο γόνατο οι Ρώσοι; Σκάσε και περίμενε τη διπλωματία. Σε εξοπλίζουν οι Αμερικάνοι να αμυνθείς; Φονιάδες των λαώνε.

Μάλιστα το συγκεκριμένο βίντεο το έκανε κατόπιν πιέσεων και απαντώντας στη συγκεκριμένη κοπέλα που τον κάλεσε να πάρει θέση. Ο ίδιος δηλαδή δεν ένιωθε ιδιαίτερη ανάγκη να τοποθετηθεί από μόνος του. Σιγά τι έγινε δηλαδή; Κάνας πόλεμος; Και πόλεμος να γίνεται τι τρέχει; Αφού δεν τον έκανε η Δύση άστον να γίνεται και ας αναλάβει η διπλωματία. Αμ δε φταίς εσύ μαλάκα Waters, o Churchill φταίει που δεν άφησε τους γονείς σου ξεβράκωτους και μόνους με τη διπλωματία. Αλλά σιγά μην αναγνωρίσεις ότι χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχες ούτε εσύ, ούτε πολλοί από μας και μάλλον ούτε καν ο τρόπος ζωής που έχουμε σήμερα με του οποίου την άνεση μπορείς να λες τις μαλακίες σου.

Καμία έκπληξη βέβαια, όπως και καμία έκπληξη το γεγονός πως ο David Gilmour βρίσκεται στον αντίποδα αυτού, συνεπής με το να είναι ένας υπέροχος τύπος όπως ήταν πάντα. Γιατί μόνο ένας υπέροχος τύπος σαν αυτόν θα κέρναγε ποτό στη Ρόδο ένα άγνωστο φαντάρο στο απέναντι τραπέζι. Ούτε ο Μπάμπης Στόκας ήξερε πως τον κέρναγε ο Gilmour τότε.

Φλούφλης alert

 Τα προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται στην ώρα τους και όπως πρέπει κακοφορμίζουν και κάνουν τη λύση όχι μόνο καθυστερημένη αλλά και δυσκολότερη. Η Ελληνική κρίση που δέχτηκε λάθος χειρισμούς εντός και εκτός συνόρων είναι από τα ενδεικτικότερα παραδείγματα. Κάτι αντίστοιχο δυστυχώς πάει να γίνει και με την Ουκρανία.

Ο απίστευτος ηρωισμός των Ουκρανών μαχητών όχι μόνο δεν μετατρέπει τους ηγέτες Γαλλίας & Γερμανίας σε μικρούς Churchills (μιας και αυτοί θα κρίνουν σε καλό ποσοστό την έκβαση του πολέμου και όχι το αν η Ελλάδα στείλει 2 σάπια άρματα παραπάνω) αλλά αντίθετα αμφότεροι βάζουν στη ζυγαριά άλλες προτεραιότητες. Φόβος; Διαφθορά; Μυωπικοί υπολογισμοί άνευ οράματος; Λίγο απ' όλα.

Η διαφορά του πραγματικού ηγέτη από όλους αυτούς είναι η ικανότητά του να βλέπει μακριά αλλά και να έχει το θάρρος να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις που επιβάλλει η πρόβλεψή του. Ακόμη και στην περίπτωση που ίσως βλέπουν δεν φαίνεται να έχουν τη δύναμη να δράσουν ανάλογα. Δεν είναι και μεγάλη έκπληξη αυτή αν δει κανείς ποιοι τους ψήφισαν.

Ερχόμαστε έτσι στον πυρήνα του προβλήματος, τον ψηφοφόρο όλων αυτών των αδειανών πουκάμισων. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος (μου). Ούτε τα πυρηνικά του Πούτιν φοβάμαι, ούτε μήπως οι Ουκρανοί πάθουν Μέρκελ από την εξάντληση, ούτε αμφιβάλλω πως έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τον βλαδίμηρο και κάθε αντίστοιχο καθίκι να μετανιώσει πικρά που την είδε Rocco Siffredi στη δύση της ζωής του.

Φοβάμαι τον Φλούφλη. Το μέσο μαλθακό μπέμπη που ναι μεν "Σλάβα Ουκραΐνι" αλλά μπροστά στο φόβο μη τυχόν και φορέσει χακί αρχίζει τα ναι μεν αλλά αντίβαρα. Τολμούν να ξεστομίζουν ακόμη και επιχειρήματα του τύπου "και αν πέσει ο Πούτιν τι θα γίνει με το χάος που θα προκληθεί μετά;" λες και το να είναι τα πυρηνικά στα χέρια της Ζαχάροβα είναι κάτι που μπορούμε να το συζητάμε.

Αυτοί οι Μπέμπηδες δεν είναι ούτε με την Ειρήνη, ούτε με τον άνθρωπο ούτε καν με τους Ουκρανούς στην πραγματικότητα. Είναι με τους φόβους τους. Και ο Churchill καταψηφίστηκε όταν επικράτησαν αντίστοιχα αισθήματα αλλά αν μη τι άλλο η κοινωνία της εποχής είχε ως γερή δικαιολογία την εξάντληση μετά τον 2ο ΠΠ εξ ου και δεν τον ακολούθησε όταν τους είπε "Πάμε να νικήσουμε και την Ιαπωνία να τελειώνουμε με τον απολυταρχισμό". 

Δείτε το χάλι του Γερμανού π.χ.: 58% πιστεύει πως ο Scholz εξοπλίζει την Ουκρανία όπως πρέπει, μόνο 38% πιστεύει πως καθυστερεί και μόνο ένα 14% πιστεύει πως είναι λάθος που μιλά ακόμη με τον Πούτιν. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που χειροκροτούσαν για χρόνια και χρόνια μια Ανατολικογερμανίδα που έδεσε/έδωσε τη χώρα τους πακέτο στο βλαδίμηρο. Δε συζητώ για την Ελλάδα - χώρα παιδική χαρά της FSB. Ακόμη και εδώ όμως βρίσκει κανείς αποσπασματικά έστω περισσότερη γενναιότητα, όπως π.χ. αυτή εδώ.

Σε ιστορικές στιγμές ο ηγέτης καλείται να δει και να πράξει πάνω και πέρα από τους Φλούφληδες, οι οποίοι στο κάτω κάτω μαλθακοί όντες διαμορφώνονται σε καλό βαθμό από τον ηγέτη τους ούτως ή άλλως. Do it like Churchill με άλλα λόγια και μάλιστα σήμερα τον βλαδίμηρο μπορούμε να τον φάμε για πλάκα σε σχέση με τον Χίτλερ γιατί και οι συσχετισμοί είναι πολύ καλύτεροι από αυτούς του Β' ΠΠ και η Ουκρανοί έχουν ΗΔΗ αναλάβει ένα δυσανάλογο μέρος αυτού του χρέους προς τη δημοκρατία και την ελευθερία.

Μείνε Φλούφλης λοιπόν αν θες να αγνοήσεις τις ιστορικές στιγμές και συγκρίσεις και μην πιέσεις τις ηγεσίες σου να κάνουν το σωστό (εξοπλίζοντας αρκούντως την Ουκρανία χτες) ώστε να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον αν όχι για σένα σίγουρα για τους επόμενους. Μη μας ξαναμιλήσεις όμως για αξίες, ελεύθερο κόσμο και άλλες πίπες καμαρωτές. Χέστης. Είσαι. Εσύ.

Πόσο διαρκεί ο μη πόλεμος;

Όσοι λένε ότι ο Ερντογάν δεν θα κάνει το λάθος να το παρατραβήξει στο πεδίο με την Ελλάδα, αν το λένε για να μην θέσουν σε κίνδυνο την τουριστική περίοδο ΟΚ. Αν όντως το πιστεύουν όμως, νομίζω πως κάνουν το ίδιο λάθος με αυτό που έκαναν όλοι πλην Αμερικής σχετικά με τις προθέσεις του Πούτιν προ 24/2. Μπορεί η Ελλάδα να έχει αποΤσιπροποιηθεί σε επίπεδο ηγεσίας ενώ έχει Ισραηλοποιηθεί ως ένα βαθμό (και ευτυχώς συνεχίζει), πράγμα που καθιστά ένα "ντου" από την Τουρκία κουταμάρα για την τελευταία, αλλά το να ερμηνεύει κανείς ένα καθεστώς σαν του Ερντογάν μόνο με τετράγωνη λογική είναι λάθος που το είδαμε και στην περίπτωση της Ουκρανίας. Ακόμη και αν ο Ερντογάν γνωρίζει ότι πάει να κάνει μαλακία, όποια και αν είναι αυτή θα την κάνει εάν έχει πεισθεί πως αυτή η μαλακία θα τον συντηρήσει στην εξουσία, ιδιαίτερα δε τώρα που είναι στα στερνά του οπότε δεν πολυνοιάζεται για το μέλλον (όπως και ο Ρώσος συνέταιρός του).

Το θέμα για εμάς είναι το εξής: πως θα γίνει προετοιμασία της Ελληνικής κοινής γνώμης για ένα τέτοιο ενδεχόμενο χωρίς να φωνάζουμε ότι πάμε για πόλεμο στέλνοντας τον τουρισμό μας στα αζήτητα. Ιδιαίτερα δε όταν η FSB έχει γεμίσει το Ελληνικό κοινοβούλιο (με τη βοήθεια φυσικά του "σοφότερου" λαού) με αλήτες κάθε απόχρωσης.

Υπάρχει το οξύμωρο του να έχουμε μεν για πρώτη φορά ηγεσία και στρατό τόσο έτοιμο απέναντι στην Ανατολική απειλή αλλά αντίθετα μια κοινωνία διχασμένη και κουρασμένη όσο ποτέ μετά από χρόνια Ρωσικής προπαγάνδας, οικονομικής κρίσης με πανδημία για κερασάκι στην τούρτα και παράλληλα παγκόσμια ενεργειακή κρίση από τον πόλεμο δίπλα μας με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Όταν στέλναμε τους Ιταλούς από εκεί που ήρθαν στο Αλβανικό έπος είμασταν ξεβράκωτοι αλλά υπήρχε υπερπροσφορά από ανθρώπους που ήθελαν να πάνε στο μέτωπο. 8 δεκαετίες μετά, χούλιγκαν νιώθουν ότι αξίζει τον κόπο να κόψουν την πατρίδα τους στα δύο για ένα πέναλτι, παρτσακλά κάνουν πορείες φωνάζοντας "στον πάτο του Αιγαίου όλα τα Ραφάλ" ενώ ένας αβανταδόρος των Τούρκων δουλεμπόρων κόντεψε να βραβευθεί από την ΠτΔ.

Μετά την κατώτερη των περιστάσεων διαχείριση της κρίσης των Ιμίων (πριν και κατά τη διάρκεια του επεισοδίου) χαρήκαμε που γλιτώσαμε τον πόλεμο αλλά ως άλλοι Μέρκελ δεν τολμήσαμε ποτέ να παραδεχτούμε ότι ουσιαστικά απλώς τον μεταφέραμε ταπεινωτικά στους επόμενους για να μην τον κάνουμε εμείς.

Σήμερα είμαι απόλυτα βέβαιος πως μπορούμε να κάνουμε τον Τούρκο να το μετανιώσει πικρά αν κάνει τη μαλακία. Χρειάζεται όμως και μια ισχυρή πλειοψηφία στην κοινωνία που να θέλει να το πετύχει αυτό no matter what, ιδιαίτερα εάν γενικευθεί η σύρραξη. Δεν είμαι βέβαιος ότι υπάρχει αυτή, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως ένας πόλεμος κερδίζεται χωρίς αυτή αλλά είμαι βέβαιος πως η FSB τρίβει τα χεράκια της για το κατόρθωμά της. Άλλωστε η Ουκρανία δείχνει το δρόμο για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεται ένας αλήτης και ο Έλληνας δεν πρέπει να το βλέπει αυτό για να παραμένει διαχειρίσιμος εξ Ανατολών.