Μόλις μίλαγα με μια φίλη από το Κίεβο.
Μεταξύ άλλων μου ανέφερε πως είπε το τελευταίο αντίο στη θεία της που βρίσκεται στην Κριμαία. Τη ρωτώ γιατί και μου λέει πως η θεία της είπε πως αφού δεν είναι με τον Πούτιν (η φίλη μου) να μην της ξαναμιλήσει. Πολλοί άνθρωποι στην Κριμαία όπως μου είπε έχουν γίνει ζόμπι από τον Πουτινισμό και δεν χαμπαριάζουν ούτε συγγενείς ούτε τίποτα. Ανάμεσα σε άλλα που έχει χάσει λοιπόν η φίλη λόγω πολέμου, μόνη με δύο παιδιά, πρέπει να μετράει και συγγενείς πουτινισμένους που όχι μόνο δεν τη στηρίζουν στο δράμα της αλλά της κόβουν και την καλημέρα.
Ίδια ακριβώς ιστορία μου μετέφερε άλλη φίλη στην αρχή του πολέμου με τη γιαγιά της (από την Αγ. Πετρούπολη αμφότερες). Με τη διαφορά πως αυτή η φίλη προτίμησε να κάνει πίσω για να μην χάσει τη γιαγιά της. Βέβαια αν αντίθετα ήταν στην Ουκρανία και έτρωγε τις βόμβες στο κεφάλι φαντάζομαι πως θα ξέχεζε τη γιαγιά της αντί να βάλει νερό στο κρασί.
Σας θυμίζουν όλα αυτά κάτι; Δείτε το διχασμό της Ελληνικής κοινωνίας ανάμεσα σε πουτινισμένους και μη. Έτσι δουλεύουν αυτά τα καθεστώτα. Mind fucking στα μπάζα, τα μπάζα τους αποθεώνουν, οι κανονικοί άνθρωποι αδυνατούν πλέον να συνεννοηθούν με τα μπάζα και ο συνεκτικός ιστός μιας κοινωνίας που διαφορετικά θα μπορούσε να τα βρει έστω σε 1-2 αυτονόητα σημεία πάει περίπατο.
Κάντε απομεγέθυνση και φανταστείτε πόσο μακριά από την Ουκρανική ενότητα θα ήταν η δική μας στο ενδεχόμενο πραγματικής ένοπλης εμπλοκής με την Τουρκία. Τραβηγμένο; Καλά...αν θέλετε κάτι λιγότερο τραβηγμένο βάλτε την Ελλάδα στη θέση της Ουκρανίας. Θα έβγαινε η γριά με τα αποκούμπια πριν καν μας έρθουν τα Ρωσικά άρματα να αποκαλεί προδότες όσους δεν στρώνουν κόκκινο χαλί στο Βλαδίμηρο. Εκτός αν πιστεύετε πως το παιχνίδι θα το σώζαμε (πάλι) εμείς οι "αψέκαστοι" που βαριόμαστε να κάνουμε παρέα στους δύσμοιρους Ουκρανούς που διαμαρτύρονται (σχεδόν) μόνοι τους στις πλατείες.
Να παρακαλάτε τα όποια θερμά επεισόδια του μέλλοντος να είναι μικρής έκτασης ώστε να τα χειριστούν επαγγελματίες με τα νέα όπλα που αγοράσαμε γιατί μέχρι να βάλει το χακί ο Έλληνας... Βέβαια μπορεί να πολεμήσει πρώτος ο συνδικαλιστής που πετάει μπογιές στα άρματα του ΝΑΤΟ την ώρα που ο Πούτιν σφάζει. Ειδικά αν εισβάλει η Ρωσία..τι όχι; Ευτυχώς βέβαια αντίστοιχοι χαβαλέδες είναι και ο Τούρκος και ο Ρώσος. Αλλά για να το εκμεταλλευτείς αυτό πρέπει να γίνεις Ζελένσκυ. Αλλιώς αντίο. Γι αυτό και αμφότεροι μέχρι στιγμής κάνουν το μάγκα μόνο σε κάτι ρημαδιά.
Φυσικά μπορεί κάποιος να μην ασχολείται με τέτοια άβολα διακυβεύματα, να βλέπει ακόμη και σήμερα "αφελείς" και "ιδεολόγους" πίσω από τους εργάτες του Πουτινισμού, λες και δεν μιλάμε για αμέτρητους νεκρούς και πλήρη ισοπέδωση ιστορικών πόλεων αλλά για το πως θα διαχειριζόμαστε την ανακύκλωση των πράσινων γυαλιών. Μου θυμίζουν κάτι τέτοιοι φυγόπονοι ανετούληδες ψοφοδεείς κάτι τραπέζια σε αριστερά σπίτια των ΒΠ με δεξιές βαθιές τσέπες. Σύνηθες το σκηνικό όπου η Χ γριά (στο μυαλό και σύντομα στα χρόνια) με τα μπόλικα αποκούμπια, μετά από λίγα κρασάκια άρχιζε τα "ο τόπος χρειάζεται επανάσταση και η επανάσταση χρειάζεται αίμα". Το τραπέζι τα άφηνε αυτά ασχολίαστα και αν ρώταγες τους αυτήκοους μάρτυρες κάποια άλλη μέρα σε ανύποπτο χρόνο "ρε συ είναι καλά αυτή; την παρακολουθεί κανένας γιατρός;" οι απαντήσεις ήταν από "έλα μωρέ έτσι τα λέει αλλά δεν τα πιστεύει" μέχρι που ψάχνανε για σένα γιατρό. Αυτά τον καιρό της αστακομακαρονάδας όταν ο Αλέξης φόραγε γυαλιά και πήγαινε δήμο (Αθηναίων).
Ωραία που ωρίμασε (και) αυτό το τέρας...
