10/09/2022

Fancy a scenic ride by the sea peppered with some Urbex?

 


Photo album.jpg

Well, I got you covered for the whole spectrum from beauty to ugliness on this one 🙂
Wear your helmet and follow me on my most travelled but also my most favourite route or at least one of them. I had more than many so far so it's hard to tell the sole best one but riding from Athens to Sounio is guarantee money back hard to beat.

A wonderful day with super bright sunshine and a crystal clear blue sky escorts me as I ride and enhances the heavenly feeling as I leave the city behind and start enjoying the winding coastal rode. Countless corners around also countless swimming bays on the way. In case you're not a biker I have a few photos to show you how things look at an angle at those tight bends:
1.jpg

2.jpg

souni_Moment.jpg

As attractive this road can be in the absence of heavy traffic never test the limits of your bike there cause you can become roadkill in no time. See a close call I had there many years ago recorded by a friend of mine who was following me:

Yep, that old lady just decided to casually cross a road with a double unbroken line in the middle of a blind corner as she had just finished swimming...

Fast forward now, no drama this time so here you can enjoy the whole route with my original music plus some view to the sea from Sounio at the end:

The only problem with a road like this (except stupid drivers) is that you have to leave so many places without stopping for pictures otherwise you will never make it to your destination unless you're fine with telling your friends that it took you 3 days to do 65 km.

Here's a short stop at Varkiza:

DSC_0002.JPGDSC_0003.JPG
DSC_0005.JPGDSC_0004.JPG

One more halfway:

DSC_0006.JPGDSC_0008.JPG


It's impressive how easy it is around Sounio to find spots with a handful of swimming bays dead easy walking distance.

Here's just one of them:

DSC_0012.JPG

DSC_0013.JPG

DSC_0014.JPG

DSC_0015.JPG

I take the following path curious where it leads to:

DSC_0016.JPG

It ends at what looks like a dead end:

DSC_0017.JPG

However, on the left there's this hidden trail that I follow:

DSC_0018.JPG

DSC_0019.JPG

DSC_0020.JPG

Which leads to this lovely little beach:

DSC_0023.JPG

Makes sense to me now why locals don't take so much care in maintaining this trail 😉

DSC_0022.JPG

DSC_0024.JPG

As I head for the cape of Sounio itself I stop at one of ma favourite spots to picture the bay where Aegeon beach hotel is:

DSC_0026.JPGDSC_0025.JPG

The above is among my favourite bays and as you can see it's not only me. The number of yachts docked speaks for itself.

Sounio is a well known masterpiece and it's not the first time I show you around but every single one is worth sharing undoubtedly. I'd better let the pictures do the talking:

DSC_0028.JPG

DSC_0027.JPG

DSC_0029.JPG

DSC_0030.JPG

Here is yours truly, at a rare moment of picturing myself, profoundly excited to be around though it's my Nth here:

DSC_0040.JPG

And since Sounio is like the gift that keeps on giving let me share with you some more:

DSC_0032.JPG

DSC_0034.JPG

DSC_0036.JPG

DSC_0037.JPG

DSC_0038.JPG

DSC_0039.JPG

DSC_0041.JPG

DSC_0042.JPG

DSC_0044.JPG

DSC_0045.JPG

DSC_0046.JPG

DSC_0049.JPG

DSC_0050.JPG

DSC_0033.JPG

DSC_0043.JPG

DSC_0047.JPG

DSC_0048.JPG

You had one too many of the beauty? Maybe it's time to meet the beast then. Let's go Urbex 🙂
The following one is the abandoned hotel Belvedere:

DSC_0053.JPG

It must be 30 years now that it is closed, I have no memories of it being open but I do remember that when it wasn't fenced it was the heaven of an Urbexer. You could even find the notebook of the barman on the bar! Insanely beautiful property but left untouched ever since. Now it's all fenced around. I guess you can climb if you really want to but I have other priorities at the moment so let's move on.

Next to it is the relics of what used to be a police station and behind it you can see a rare case of an abandoned Greek Orthodox church:

DSC_0052.JPG

Time to leave the neglected Belvedere behind and ride the iron horse for some more:

DSC_0056.JPG

It doesn't take long at all to meet some more abandoned relics of tourism:

DSC_0057.JPG

I leave the bike in the only shade available to check this thing out:

DSC_0058.JPG

As you can see part of its view is what we saw before (you can see the church):

DSC_0059.JPG

Obvious signs of visits from guys with spray cans:

DSC_0060.JPG

DSC_0061.JPG

In its primal glory this lady statue was welcoming the guests:

DSC_0062.JPG

Now it's the last thing you'd like to book:

DSC_0064.JPG

DSC_0065.JPG

DSC_0068.JPG

DSC_0067.JPG

DSC_0069.JPG

DSC_0063.JPG

Here's one more picture from upstairs where you can see a few ruins we saw before:

DSC_0070.JPG

Right behind it is its brother in loneliness. Same case, same shit:

DSC_0074.JPG

DSC_0073.JPG

DSC_0071.JPG

DSC_0072.JPG

Isn't it a pity to be like this with such view?

DSC_0076.JPG

The absolute contrast - see what's behind me as I took the above picture:

DSC_0078.JPGDSC_0079.JPG

I get a feeling I might have spoiled the sweetness of the first pictures a bit too much with all this ugliness so here's the last one for this time - an abandoned house a few kms later:

DSC_0080.JPG

Rather odd to see it in this shape as it could be effortlessly cute if one was taking care of it. Let's have a closer look:

DSC_0081.JPG

DSC_0082.JPG

Looking as its interior I get a feeling I might be one the last lucky ones to experience it before the roof collapses:

DSC_0083.JPG

However, the view of that thing is priceless. Have a look:

DSC_0084.JPG

In case you wonder what you see on the top of that hill in the distance is the temple of Poseidon at Sounio. Makes such a contrast with this mess:

DSC_0085.JPG

Hope you enjoyed the ride, I surely did and hope to see you on the next one.

Take care!

Αρχή=ήμισυ παντός


Η αρχή της πολυπόθητης Ουκρανικής αντεπίθεσης είναι μάλλον υποσχόμενη δείχνοντας πως έφτασε επιτέλους η στιγμή που κάθε άνθρωπος με αυτοσεβασμό περίμενε. Δεν έπαψα στιγμή να πιστεύω αυτό που βλέπουμε όλοι σήμερα. Μέρες πριν, σε δύσπιστο συνομιλητή μου έλεγα το εξής: "Θα δεις πως θα αναπτυχθεί τέτοια δυναμική υπέρ της Ουκρανίας στο μέτωπο που οι ρωσικές δυνάμεις θα υποχωρούν όπως αδειάζει μια μπανιέρα όταν τραβάς την τάπα".

Στρατιωτικός αναλυτής δεν είμαι. Λογικός είμαι. Πολλοί αμφέβαλλαν βλέποντας για καιρό από στασιμότητα ως και μικρή πρόοδο για τους ρώσους. Οι αντιπαραθέσεις όμως κρίνονται στη δυναμική που έχει η κάθε πλευρά. Είναι από καιρό προφανές πως η ρωσία είχε εξαντλήσει την δική της ενώ η Ουκρανία είχε και έχει λαμβάνειν*. 

Όσο στο χάρτη διαφαινόταν στασιμότητα οι Ουκρανοί με το Δυτικό εξοπλισμό κατάφερναν καίρια χτυπήματα στον αντίπαλο. Τώρα που ο τελευταίος μαλάκωσε εξ αιτίας αυτών ξεκίνησαν το ντου. Και ο πλέον αισιόδοξος ρώσος καταλαβαίνει πως ένας στρατός που υποχωρεί χωρίς ηθικό κυνηγημένος από έναν με τα ακριβώς αντίθετα χαρακτηριστικά, μπορεί να τους φέρει σε σημείο να διαπραγματεύονται το δικαίωμα να δουν για μια τελευταία φορά τη γέφυρα της Κριμαίας χωρίς να τρέχουν.

Η πίστη μου στη νίκη βασίστηκε και στο εξής: το Ουκρανικό ήταν και είναι do or die για τη Δύση. Επομένως όσο χαλβάς και να είναι ο μέσος Δυτικός πολίτης, όσους πράκτορες και να έχει ο πούτιν ανάμεσά μας και όσες κυβερνήσεις και να έχει αγοράσει, κάνοντας το λάθος να θέσει υπαρξιακό θέμα για τον ελεύθερο κόσμο ξύπνησε τα αντανακλαστικά επιβίωσης του τελευταίου.

Δεν εντυπωσιάζομαι που έκανε ιστορική μαλακία την οποία θα μπορούσε να αποφύγει οποιοσδήποτε μέσος εγκέφαλος για προφανείς (όπως αποδείχτηκε άλλωστε) λόγους. Τον έχω για κλασσικό πρακτορικό γίδι με αντίστοιχη αυλή που δεν μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα. Ίσως όμως και να αναγκάστηκε να πράξει έτσι από ένα ακόμη σκοτεινότερο κύκλωμα εντός της ρωσίας. Αν μάλιστα αληθεύει πως ένα τέτοιο είναι που έφαγε τη ντούγκινα για να δείξει στο βλαδίμηρο who's the real boss τότε ενισχύεται αυτό το ενδεχόμενο.

Σε κάθε περίπτωση νομίζω πως η ρωσία δεν θα γλιτώσει το άτσαλο σκάσιμο στα βράχια που θα κάνει το ναυάγιο του Moskva να μοιάζει σχολική εκδρομή. Πέρα από τις κολοσσιαίες απώλειες που έχει ήδη στον πόλεμο, η άσχημη εξέλιξη αυτού δεν θα αργήσει να πυροδοτήσει εσωτερική φαγωμάρα. Ο πούτιν εισβάλοντας στην Ουκρανία υπέγραψε την αρχή του τέλους του. Αυτό μπορεί να έρθει ακόμη και πριν ολοκληρωθεί η ήττα του στο πεδίο. Θα μείνει στην ιστορία ως ένας ακόμη αιματοβαμμένος βλάκας που διάλεξε την αυτοκτονία αντί την επιβίωση μέσω ενός ατελείωτου δικτύου εξωνημένων δίποδων, οι κρισιμότεροι των οποίων ήταν και είναι μέσα στη Γερμανία.

Είμαστε για πρώτη φορά σε σημείο που να αχνοφέγγει η πιθανότητα μελλοντικής διάλυσης της ρωσικής ομοσπονδίας και αυτό θα είναι λυτρωτικό για όλο τον κόσμο. Αν οι ρώσοι δεν μπόρεσαν όλα αυτά τα χρόνια να αναδείξουν ένα σοβαρό ηγέτη με διάθεση συνεργασίας όπως αρκετές Δυτικές κοινωνίες κατάφεραν τότε καλύτερα να κλείσει αυτό το μαφιόζικο μαγαζί, να πάρουν πίσω τις εκτάσεις που έχασαν οι γείτονες, όποιο κομμάτι θέλει να κοιτάξει Δυτικά καλοδεχούμενο και όποιο θέλει να μείνει στην Ανατολή καλή τύχη. Δεν είναι π.χ. μια λαμπρή ευκαιρία να λυτρωθεί η Αγ. Πετρούπολη αν το θέλει η πλειοψηφία των κατοίκων της; Ζωγραφίστε στα σχόλια αγαπητοί Αγιοπετροπουλίτες τι σημαία θα θέλατε για την Αγιοπετροπουλία 😉

Μη βιαστείτε να μου πείτε πως ονειρεύομαι γιατί τα ίδια μου έλεγαν όταν πίστευα στην Ουκρανική νίκη. Κάπου εδώ όμως είναι μια καλή ευκαιρία για μένα να βάλω ποτάκι και να ακολουθώ τα ευχάριστα νέα από σχετική απόσταση πλέον μακριά από το σόσιαλ θόρυβο. Βλέπεται εγώ δεν είμαι από την Ουκρανία, ούτε έχω γκόμενα/σύζυγο από την Ουκρανία (είχα way before it was cool) ούτε τα κάνω όλα αυτά μπας και αποκτήσω. Είμαι με την κάθε Ουκρανία πρωτίστως γιατί δεν αντέχω ούτε την αδιαφορία ούτε τη λάθος μεριά της ιστορίας. Αντίθετα, οι μετέχοντες του θορύβου έχουν συνήθως τις σκοπιμότητές τους (όχι κατ' ανάγκη κατακριτέες).

 Όπως και το 2015, στο αποκορύφωμα της Ελληνικής τρέλας, ακόμη και στη "σωστή" πλευρά της ιστορίας τοποθετήθηκαν ουκ ολίγοι με βασικό ελατήριο την ιδιοτέλεια. Όταν μάλιστα σήμερα βλέπεις κάποιους από αυτούς να ψειρίζουν το κτηματολόγιο στον Έβρο μπας και βαφτίσουν τον Μητσοτάκη μωροπνίχτη η εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο είδος πάει περίπατο. Πάτος; Ποιός πάτος;

Ουκρανάρα προχώρα, στείλε τα ορκ στο βόθρο της ιστορίας και σου υπόσχομαι να σε δω από κοντά το συντομότερο δυνατό.

*Άσχετη αναμέτρηση αλλά ανάλογη περίπτωση εξέλιξης δυναμικής ήταν η νίκη Μητσοτάκη στις εσωκομματικές της ΝΔ. Πολλοί δυσπιστούσαν για τη νίκη του ακόμη και μετά τον πρώτο γύρο αγνοώντας πως ο ΒΜ είχε εξαντλήσει την επιρροή του. Εμένα μου φαινόταν απλά ως do the math, όπερ και εγένετο για να αποδειχθεί αργότερα most Value for Vote ever.


01/09/2022

Easter motorbike trip (part 8) - Ανάβαση στο Παλαιόκαστρο Ναυαρίνου

Στο προηγούμενο μέρος σας άφησα λίγο πριν ξεκινήσω την ανάβαση για το κάστρο. Ώρα για λοιπόν το μονοπάτι που βγάζει στο Παλαιόκαστρο, ένα φράγκικο φρούριο του 13ου αιώνα:

DSC_0112.JPG