Δεν ξεχνιέται αυτή η μέρα ακόμη και να ήθελα που δεν θέλω. Εκείνο τον καιρό τελείωνα τη θητεία μου. Βρισκόμενος σε "άδεια απολύσεως" έχοντας κολλήσει στο τέλος ότι άδειες είχα και δεν είχα, είμαι έξω για καφέ όταν με παίρνει μια φίλη και μου λέει "ρε συ λένε πως έπεσε ένα αεροπλάνο πάνω σε ένα ουρανοξύστη στην Αμερική". Μέχρι να τη ρωτήσω τι και πως μου λέει "τώρα λένε πως έπεσε και άλλο ένα". Εκεί το έριξα στην πλάκα αβέβαιος αν με δουλεύει ή αν έχει πιεί ή βλέπει αρβύλα news αλλά δυστυχώς όπως ξέρουμε κάπως έτσι έγινε.
Γυρνώντας στη μονάδα μου να πάρω το χαρτί απολύσεως ο κόκκινος συναγερμός την είχε κάνει αγνώριστη κυριολεκτικά. Στην πύλη είχαν βάλει όγκους από τσιμέντο που σε ανάγκαζαν σε ζικ ζαγκ, στην ουρά για να μπω έψαξαν το αυτοκίνητό μου με καθρέπτη από κάτω, στο διοικητήριο απαγορευόταν να παρκάρει οποιοδήποτε όχημα ενώ είχαν τεθεί σε λειτουργία σκοπιές που είχαν να φυλαχθούν ο θεός ξέρει από πότε.
Είναι και κάτι άλλο όμως που δεν ξεχνιέται: το γεγονός πως η Ελλάδα σε μεγάλο βαθμό πανηγύριζε. Θυμάμαι ακόμη και (πρώην) φίλους, μετριοπαθείς και καλοπροαίρετους κατά τα άλλα, να χαμογελούν. Θυμάμαι Αμερικάνους να παίζουν live στην Αθήνα και σχεδόν να γιουχάρονται κάνοντας αναφορά στο γεγονός.
Προφανώς η Ελλάδα σήμερα είναι πλέον σε καλύτερη κατάσταση πράγμα που αντανακλάται και στην πολιτική της ηγεσία. Ιδιαίτερα μετά την Ουκρανική αντίσταση έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο αφήνοντας τα ορίτζιναλ ρωσοψέκια να παίζουν αυτό το ρόλο καθώς οι μεσαίοι πολίτες έχουν καταλάβει πλέον τι παίζεται σε καλό βαθμό (όχι πλήρως φυσικά αλλά αρκετά). Να μην ξεχνάμε όμως πως βάψαμε και εμείς τα χέρια μας με Ουκρανικό (και όχι μόνο) αίμα ανοίγοντας τα πόδια για τόσα χρόνια στη ρώσικη προπαγάνδα. Όπως και ο Γερμανός που κράτησε στο τιμόνι της χώρας του μια ΣΤΑΖΙτισα για τόσα πολλά χρόνια, ο Άγγλος που άκουσε τη Βασίλισσά του και βγήκε εκτός ΕΕ κάνοντας το χατίρι του βλαδίμηρου, ο Κύπριος με παπαδόπουλους και καταστρόφιες κ.ο.κ.
Να μην ξεχνάμε λοιπόν πως όταν περισσεύουν οι δημοσιογράφοι που βλέπουν "γεράκια του ΝΑΤΟ" και "Ναζί Αζωφίτες" αλλά αντίθετα λιγοστοί εντοπίζουν τα γεράκια του πούτιν και τους Ναζί Wagner, αυτή η ανισορροπία και είναι ανήθικη και κάποια στιγμή θα στάξει αίμα. Το ότι έτυχε σήμερα το αίμα να μην είναι δικό μας είναι καθαρά θέμα κωλοφαρδίας. Βλέπεις η Ιστορία μπορεί να είναι μεγάλη καριόλα. Αντί να πέφτει στο μέτωπο ο Ιβανόπληκτος δούλος ή ο Γερμανοχαλβάς μερκελογλύφτης, πεθαίνει το 18χρονο Ουκρανάκι που έκανε το λάθος να αντιστέκεται αντί να δώσει κώλο στον αλήτη, όπως προτείνουν και σε μας τόσο καιρό τα τσουτσέκια της FSB να κάνουμε με τον πούστιν και τον ταγίπ.
Ποτέ ξανά.
No comments:
Post a Comment