Humanising the pig

 

source

Έτυχε να ακούσω τον Σ. Σέρμπο προσκεκλημένο στο ΣΚΑΙ στην παρακάτω εκπομπή:

Ο συγκεκριμένος καθηγητής είναι κλασσική περίπτωση σοβαρού κεντρώου και μάλιστα ήταν πολύ καλή επιλογή για ευρωβουλευτής, αλλά ο "εξυπνότερος λαός" τον άφησε απέξω αφού προτίμησε να ψηφίσει τους ίδιους και τους ίδιους, δείχνοντας που έχει γραμμένο (και) το Ευρωκοινοβούλιο. Παρά τη σοβαρότητά του όμως, πίστωσε και αυτός (σχεδόν με την παρότρυνση του ραδιο-οικοδεσπότη του) την περίφημη ειρήνη στη Μ. Ανατολή στον Τραμπ. Βέβαια, κάπου παραδέχτηκε ότι ο Νετανιάχου ήταν αυτός που επίτηδες τράβηξε τον πόλεμο μέχρι να έρθει ο τραμπ στην εξουσία, (και έτσι έφερε και τον τραμπ στην εξουσία προσθέτω εγώ) πράγμα που αναιρεί την "επιτυχία" από μόνο του. Με άλλα λόγια με Μπίμπι αρνητικό και χαμασίτες από την άλλη όχι ο Μπάιντεν, ούτε ο Σούπερμαν δε θα έφτανε σε συμφωνία.

Don't get me wrong που λένε και στα Βραχναίικα, εγώ δεν είμαι μίζερος σαν τους αριστερούς που κλαίνε γιατί θα μείνουν χωρίς πλαστελίνη, χαίρομαι και μάλιστα πολύ την ειρήνευση (αρκεί να είναι βιώσιμη) και ακόμη περισσότερο την επιστροφή των λίγων ζωντανών ομήρων και ας την πιστωθούν και τα botox της βίζιτας του τραμπ. Φάνηκε άλλωστε η "μαεστρία" του τραμπ που σταμάτησε τον πόλεμο στην Ουκρανία πριν καν μπει στο γραφείο. Τι όχι;

Ο Σέρμπος στην ίδια εκπομπή τη συγκεκριμένη αποτυχία τη σχολίασε πολύ κόσμια ως "δεν του βγήκε". Πάλι don't get me wrong, εγώ δεν είμαι αριστεροακροδεξιός του διαδικτύου να μοιράζω εύκολη χολή από τον καναπέ, ο Σέρμπος είναι φρέσκος σύμβουλος του ΠΘ και προφανώς δε μπορεί να βγει στο μικρόφωνο να πει ότι ο πορτοκαλής είναι ένας μαλάκας και μισός, ακόμη και αν το πιστεύει (και πιστεύω το πιστεύει). Εστιάζω όμως στο πρόβλημα που χτίζεται μπροστά μας:

Την κανονικοποίηση της πορτοκαλί ανωμαλάρας.

Όπως και με άλλα τέρατα που χτίστηκαν μπροστά στα μάτια μας και τα κατάπιαμε αμάσητα, (τσίπρα, ΧΑ, συριζανέλ, κ.α.) έτσι φοβάμαι πως και απέναντι στον τραμπισμό το περίφημο "κέντρο" μπορεί να αποδειχτεί ασπόνδυλο και να αφήσει ένα καθεστωτικό πορτοκαλί κρέας να βαφτιστεί όχι μόνο άνθρωπος αλλά και αρχηγάρα. Ο Σέρμπος είπε ότι στην Αμερική έχει 80% αποδοχή. Δε με εκπλήσσει τίποτα πια. Ήδη την επομένη της εκλογής του έγραφα ότι "Ο τραμπισμός θα παραμείνει στο τιμόνι των ΗΠΑ μέχρι τουλάχιστον το 2032". Θα μπορέσει το όποιο "κέντρο" να αποφύγει τη σύνθλιψη μεταξύ των άκρων Woke & antiWoke? Ο εφευρέτης του (ορθού) όρου "κεντρομαλάκες", Θ. Πάγκαλος, γελά από ψηλά.

Του αξίζει του κέντρου αυτή η τύχη; Αφού δεν κατάφερε να παράξει αρκετούς Φλωρίδηδες ναι. "Κέντρο" στην Ελλάδα, μέχρι σήμερα έστω, ήταν ο ψοφοδεής απέναντι στην αριστερά πασόκος που ναι μεν σιχαινόταν τον Άκη αλλά "σεβόταν τους αγώνες της αριστεράς", ή ο επίσης ψοφοδεής απέναντι στην αριστερά ΝΔίτης, ο οποίος φοβόταν να μιλήσει για τον εμφύλιο μην παραφανεί δεξιός. Ο Γ. Φλωρίδης αντίθετα, είναι και ατόφιος κεντρώος και doer όπως λένε στους Γαργαλιάνους. Γι αυτό και κάνει επικό ξεπάτωμα στους αριστερούς, καλύτερα από όλες τις παλιές δεξιές καραβάνες μαζί. Γι αυτό και είπα "μέχρι σήμερα" γιατί μπορεί πλέον κάτι να αλλάζει αφού φωνές σαν τη δική του αποκτούν δημοτικότητα. 

Μπορεί ένας Φλωρίδης να φέρει το φως απέναντι στο τραμπικό σκότος που θα ζήσουμε; Οι καιροί κάθε άλλο παρά προβλέψιμοι είναι.  Το θέμα δεν είναι να περιμένουμε ποιός θα "καθαρίσει" για πάρτη μας αλλά να καθαρίσουμε εμείς οι ίδιοι. Ο τραμπ δεν ήταν ποτέ τίποτε άλλο εκτός από ένα κρέας που έψαχνε τη συντομότερη οδό για φράγκα και αιδοία, αδιαφορώντας επιδεικτικά για τον τρόπο απόκτησης αμφοτέρων. Ένας τέτοιος άνθρωπος, με πλήρη απουσία καλλιέργειας και ταλέντου, είναι αδύνατο να γίνει ξαφνικά χαρισματικός η/και σοφός στα 80 του. Χειρότερος όμως μπορεί. Θα φάμε στη μάπα μπόλικη κανονικοποίηση αυτού του τέρατος. Πωλητές σεμιναρίων, άμπαλοι ή οσφυοκάμπτες δημοσιογράφοι, antiwoke με κατουρημένα από τη χαρά βρακάκια, επενδυτές της μπαχαλοποίησης των ΗΠΑ, όλοι αυτοί και άλλοι τόσοι θα σπεύσουν να διαδώσουν ότι το καραγκιοζιλίκι τραμπ "δεν είναι αυτό που νομίζεις". Εσύ μπορείς απλά να πιστεύεις αυτό που βλέπεις και άρα αυτό που νομίζεις;

Είναι τόσο απλό.