(Don't) bend it like Almeida

Τo χάιδεμα του φαντάρου

Όποιος είχε την τύχη (ή την ατυχία) να πάει φαντάρος στην όμορφη χώρα μας δεν αποκλείεται να άκουσε από κάποιον "καραβανά" την περίφημη ατάκα "ο φαντάρος είναι σα τη πούτσα, όσο τον χαϊδεύεις τόσο σηκώνεται". Υπάρχει και αντίστοιχο βίντεο στο ΥΤ ως απόδειξη αλλά η ατάκα δεν είναι στα keywords και δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθεί. Οποιος έκανε τη θητεία του μπορεί επίσης να επιβεβαιώσει πως η παραπάνω στρατιωτική σοφία (;) ισχύει στο ακέραιο. Εγώ θα προσέθετα πως ακόμη και στη χειρότερη μονάδα με καρούμπαλους μονιμάδες το πρόβλημα ενός φαντάρου είναι περισσότερο οι άλλοι φαντάροι παρά οι προηγούμενοι.  Ας αφήσουμε τα στρατά προς το παρόν όμως.

Πάμε πίσω στον Μάη του 2011:

Ο πληροφοριακός κορεσμός έχει απλή λύση

Θυμάστε το περίφημο Saheed drone που έκανε την εμφάνισή του από την πρώτη περίοδο της εισβολής της ρωσίας στην Ουκρανία; Αν απομονώσει κανείς τα χαρακτηριστικά του αυτά είναι laughable που λένε και στο Νευροκόπι, ακόμη πιο laughable αν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι αυτό το πράμα είναι για τη ρωσία εισαγόμενη (!) τεχνολογία από το Ιράν. Ποιο το νόημα της χρήσης του όμως; Το χαμηλό κόστος άρα και η ποσότητα, χαρακτηριστικά που υπερκεράζουν τη χαμηλή ποιότητά του. Με άλλα λόγια ναι, είναι ένα drone που το ρίχνεις και με καραμπίνα αλλά άμα σου στείλουν 500 τέτοια την ίδια ώρα το βράδυ, όλο και κάποιο θα φτάσει στο διαμέρισμα κάποιου φουκαρά και μπορεί να ξεκληρίσει ακόμη και μια οικογένεια που κοιμάται.

Don't live your myth in Greece

Μουσική διαμαρτυρία από τους μαθητές των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων της Αττικής στη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας στα #Τέμπη pic.twitter.com/z027IOIioV

— EFSYN (@EFSYNTAKTON) March 10, 2023

 

ΟΥΔΕΝ ΔΙΑΣ & foulness of time

Χτες κυκλοφόρησε μία τοποθέτηση του Υπουργού Άμυνας Ν. Δένδια βάσει της οποίας διαφοροποιούνταν από την Πρωθυπουργική/Εθνική γραμμή και "κρέμαγε" την Ουκρανία. Δε θα με εξέπληττε αναγκαστικά κάτι τέτοιο μιας και ο συγκεκριμένος δίνει την αίσθηση δελφίνου που κινείται εκ του ασφαλούς, έχοντας μείνει μακριά και ατσαλάκωτος από οτιδήποτε μυρίζει πολιτικό κόστος (ενδεικτικό π.χ. ότι δεν υπερασπίστηκε την κυβέρνησή του ούτε καν όταν όλα τα ρωσοσυσχετιζόμενα πολιτικά και ενημερωτικά εργαλεία προσπαθούσαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο σταθμάρχης δεν έφταιγε για τα Τέμπη). Έψαξα όμως να βρω τον ίδιο να λέει όσα του αποδώθηκαν για να δω αν παραποιήθηκαν τα λόγια του, ιδιαίτερα βλέποντας πως το συγκεκριμένο θέμα το σήκωσαν σχεδόν αποκλειστικά τα προαναφερθέντα μέσα.

Στο 12:44 το επίμαχο σημείο:

Ο Τέμπη ο μόρες

Κάθε φορά που επανέρχεται στην επικαιρότητα το θέμα της τραγωδίας των Τεμπών σκέφτομαι διπλά τους συγγενείς των θυμάτων, μία για το προφανές (το πένθος) και άλλη μία για την οδύνη που (φαντάζομαι) τους προκαλεί το γεγονός ότι επιστρέφει στις ειδήσεις τις περισσότερες φορές ως μία ευκαιρία κάποιων κομμάτων να βρουν λόγω ύπαρξης. Να μη σου φτάνει δηλαδή ότι την κόρη ή το γιό σου τον έφαγε ένας μπάρμπας του δημοσίου τον οποίο μάλιστα θα συνεχίσεις να πληρώνεις μέχρι να φύγει και αυτός από αυτόν το μάταιο κόσμο αλλά να βλέπεις και ξετσίπωτα κοράκια να σπεύδουν πάνω σε αυτή την ανείπωτη τραγωδία.

Το δέντρο των Τεμπών, το δάσος της Μαριούπολης

Σιχαίνομαι τους εθισμένους στην αντιπαράθεση και την "αιρετική" άποψη αλλά το ίδιο και αυτούς που σκύβουν μπροστά στο "λαό" και το λαϊκισμό. Γι αυτό παραδέχομαι όσους τολμούν να τα βάλουν με τα τέρατα που παράγουν οι μάζες κατά καιρούς, όταν ακόμη και (ψευτο)σοβαροί σκύβουν για να μη φάνε ξύλο.