(continued from Episode 6)
16/07/2025
A Bluesky parenthesis about ending Bluesky and probably all social
Με απογοητεύει η αδράνεια των ανθρώπων ενώ δε με εκπλήσσει. Επομένως το σφάλμα είναι δικό μου. Προς τι οι προσδοκίες αφού γνωρίζω πως... δεν. Εμένα π.χ. μου φαίνεται αδιανόητο να είναι κάποιος σήμερα στο FB ή το Χ μετά τα αίσχη των ιδιοκτησιών τους, εκτός αν δεν τα θεωρεί αίσχη ή είναι εκεί π.χ για επαγγελματικούς λόγους. Κι όμως, το ποσοστό των ατόμων που και το θεωρούν αίσχος και συνεχίζουν να είναι κολλημένοι εκεί είναι πολύ μεγάλο.
Ως εκ τούτου, μετά από μήνες που δοκίμασα την εναλλακτική του Bluesky ελπίζοντας να μαζευτεί ένα υπολογίσιμο έστω ποσοστό αψέκαστων εκείνο απλά... δεν και έτσι το χαιρέτησα και αυτό και μαζί με αυτό μάλλον όλα τα social γενικά μιας και δε νομίζω να βγει κάτι θετικό το οποίο θα καταστήσει και βιώσιμο ο κόσμος. Ο τελευταίος είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Όπως φαίνεται λοιπόν τελειώνει μια "καριέρα" της οποίας μια ιδέα μπορείτε να πάρετε σε προηγούμενο ποστ μου εδώ.
"Και τι δηλαδή; είναι καλύτερο να γυρίσουμε πίσω στις σπηλιές;"
Μακριά από μένα κάθε λουδισμός, τεχνοφοβία και παρελθοντολαγνεία just for the shake of it που λένε και στον Ορχομενό. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι κάθε εξέλιξη μας οδηγεί σε κάτι καλύτερο, αλλιώς η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους θα ήταν γραμμικά ανοδική και σήμερα θα είμασταν ατομάρες που θα ψηφίζαμε άτομα που θα έκαναν τον Τσώρτσιλ να φαίνεται νάνος. Συμβαίνει όμως μάλλον το αντίθετο άρα... δεν.
Συγκεκριμένα για τα social, ας κάνω μια σύντομη σύγκριση με το τι συνέβαινε πριν κυριαρχήσουν. Προφανέστατα υστερούσαμε σε ταχύτητα ανταλλαγής απόψεων και ευκολία διάδοσής των. Η ταχύτητα όμως και γενικότερα η ευκολία αυτή που αποκτήσαμε μέσω των ΜΚΔ βελτίωσε την ποιότητα των απόψεων και την κρίση μας γενικότερα; Αμέτρητα τα παραδείγματα που φωνάζουν "ΟΧΙ" με ένα από τα εμβληματικότερα το ότι γέμισαν οι πλατείες για τα θύματα των Τεμπών χωρίς κουβέντα για τον άνθρωπο που τα σκότωσε (γιατί αν γινόταν κουβέντα θα εξατμιζόταν και η αιτία των συγκεντρώσεων).
"Δηλαδή πριν τα σόσιαλ ήταν αδύνατο να πετύχεις αντίστοιχη επιχείρηση ψυχολογίας;"
Προφανώς και μπορούσες αλλά ήταν πιο κοστοβόρο. Έπρεπε να πιάσεις κανάλια και εφημερίδες και πάλι ήθελε περισσότερο χρόνο να στήσεις τόσο γρήγορα τέτοιες εκδηλώσεις. Τώρα απλά βάζεις μπροστά μια τρολοφάρμα και ο αλγόριθμος κάνει το θαύμα του. Ασύγκριτα μικρότερο κόστος και μεγαλύτερη απόδοση.
Και φτάσαμε στη λέξη κλειδί. Αλγόριθμος. Ο διάβολος των social. Χέστηκε το FB ή το Χ αν ο αλγόριθμός τους σπρώχνει σαβούρα. Το αντίθετο, τη γουστάρουν κιόλας γιατί προκαλεί αντιδράσεις που είναι και το ζητούμενό τους. Κλικ θέλουν όχι αλήθεια. Στο Bluesky πήγα γιατί ο δικός τους είναι πολύ πιο ελεγχόμενος από σένα, δεν έχει διαφημίσεις και κυρίως δεν έχει δόλο (ακόμη έστω).
Αν ήταν τα μεγάλα social έτσι δε θα υπήρχε ζήτημα. Φυσικά τα ψέκια θα κάναν και πάλι το νταβαντούρι τους αλλά μέχρι εκεί. Τώρα ο αλγόριθμος τους φουσκώνει σαν το ανθρωπάκι της Michelin αναγκάζοντας ΠΘ ολόκληρο να λέει ότι "εξετάζεται και η περίπτωση το τρένο να μετέφερε παπαρόλιο".
Πριν εμφανιστεί αυτή η κατάρα των ελεγχόμενων social προϋπήρξε η εποχή των blog (και πριν το δικό μου που ξεκίνησε μιάμιση δεκαετία πριν). Προφανέστατα δεν ήταν όλα ναός τεκμηρίωσης αλλά ήταν πιο "χειροκίνητα" τα πράγματα και έπρεπε να ψάξεις εσύ να βρεις τις σωστές πηγές. Ακριβώς όμως επειδή έψαχνες εσύ και όχι ο αλγόριθμος για σένα, είχες και πολύ περισσότερο έλεγχο. Γιατί καλό είναι να μην ξεχνάμε αυτό που εγώ το άκουσα από το Χρόνη Μίσσιο, "ότι σε γλιτώνει από κόπο σου στερεί και ελευθερία".
Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να λέμε όχι σε κάθε τι που μας γλιτώνει από κόπο αλλά να εξετάζουμε αν αξίζει τον κόπο η θυσία που μας ζητά αυτό το κάτι ώστε να μας "ξεκουράσει". Και βέβαια να αποκτήσουμε πρώτα την ικανότητα να βλέπουμε τη θυσία αυτή. Η δυστοπία των σημερινών κυρίαρχων σόσιαλ κάνει την "εποχή των σπηλαίων" του παλιού blogισμού να φαίνεται παράδεισος. Και αν ένας αλγόριθμος που σε γλιτώνει από ψάξιμο καταφέρνει να σαπίσει τόσα μυαλά, τρομάζω στην ιδέα του τι μυαλό θα απομείνει στον κόσμο όταν η τεχνητή νοημοσύνη θα σκέφτεται γι αυτόν περισσότερο από το μυαλό του το ίδιο. Η ίδια που μάλλον θα μας απαλλάξει από τόσες ασθένειες σύντομα, ίσως μας απαλλάξει (από βλακεία μας) και από άλλες κριτικές/κρίσιμες ικανότητές μας. Το ίδιο μας το δημιούργημα! Ω, τι κόσμος μπαμπά... 🙂
15/07/2025
13/07/2025
12/07/2025
Subscribe to:
Posts (Atom)