Η προηγούμενη επίσκεψή μου στον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα είχε λήξει κάπως άδοξα όπως μπορείτε να δείτε εδώ.
My previous visit at Ramnous ancient site left a bitter aftertaste as you can read here.
Η περιήγηση είχε σταματήσει σε αυτό το σημείο: My walk ended right at this point: |
---|
Ξανά εδώ για να δω το υπόλοιπο. Περπατώ τον άστρωτο αυτό δρόμο:
Now I'm back to see the rest. I walk down this unpaved way:
Και περνώ την άθλια πόρτα που αυτή τη φορά είναι ανοιχτή:
And walk through this gross door which is open this time:
Κατηφορίζοντας Βόρεια την αρχαία αυτή οδό βλέπει κανείς ερείπια εξίσου αρχαίων τάφων:
As as you walk down this ancient street heading North you can see ruins of ancient tombs:
Λίγα μέτρα αργότερα ένα μικρό πλάτωμα, προσφορά γενναιόδωρη πλην όμως ακούσια των μαρμάρινων ερειπίων, χαρίζει την υπέροχη αυτή θέα προς τη θάλασσα και το φρούριο του Ραμνούντα:
A few meters later a small plateau, generously though unintentionally offered by those marble ruins, makes a great view point to the sea and the fortress of Ramnous:
Από αυτό το σημείο κάθε βήμα προς το Βορρά με κάνει και πιο χαρούμενο ενώ τα μάτια μου ανοίγουν για να χωρέσουν τη θάλασσα, την πόλη/φρούριο και όλη την ομορφιά που την περιβάλει:
At this point every single step I take heading North makes my heart beat happier and my eyes open wider trying to capture the sea, the fortified town of Ramnous and all this beauty around:
Ο δρόμος γίνεται μονοπάτι και μάλιστα λίγο δύσκολο σε μερικά σημεία - αφήστε το για άλλη φορά αν είναι οι πρώτες μέρες σας που περπατάτε μετά από ατύχημα:
The street becomes a path and even challenging at some points for the non fit ones - not the best site to visit if it's your first walking days after an accident:
Αξίζει όμως;
Does it worth it?
Abso-fucking-lutely!
Το περπάτημα με φέρνει στην είσοδο του φρούριου:
This walk brings me to the entrance of the fortress:
Κάτω από τον διατρητικό ήλιο μιας ήδη αρκετά ζεστής μέρας αν και έφτασα εκεί όσο νωρίς γινόταν μπαίνω στην αρχαία αυτή πόλη πολύ ευκολότερα από ότι οι επιδρομείς του παρελθόντος:
Under this penetrating sun on an already very hot day regardless the fact that I arrived as early in the morning as possible I enter Ramnous town much more effortlessly than invaders used to back in the day:
Αμέσως μου τραβά την προσοχή αυτό το χαριτωμένο κυκλικό πέτρινο σπίτι για το οποίο δεν βρήκα ιδιαίτερες πληροφορίες:
I'm instantly attracted by this cute circular stone house that I didn't manage to find more info about:
Η Ανατολική πλευρά της πόλης έχει εξαιρετική θέα προς τη θάλασσα - φαντάζομαι είναι και ο λόγος που τα περισσότερα από αυτά τα πέτρινα σπίτια βρίσκονται εκεί:
The East side of the town has great view to the sea and I guess there's a good reason behind the fact that most of those stone houses are located on this part:
Αυτή η οδός οδηγεί στο Γυμνάσιο και το Θέατρο του Ραμνούντα:
This street going up leads to the Gymnasium and the Theater of Ramnous:
Δεν σώζονται και πολλά σήμερα από αυτά αλλά μπορεί κανείς να δει μερικούς από τους θρόνους του θεάτρου:
Not much survive today from either of them but you can see some of the VIP seats of the theater:
Θέα και στα δυο από το Βορρά:
And here's view to both of them from the North end:
Περισσότερα μπορεί κανείς να δει σε αυτό το δρόμο που οδηγεί Ανατολικά:
More to see on this street heading East:
Άλλη μια θέα προς τα πέτρινα αυτά σπίτια κοιτώντας Νότια προσπαθώντας να σώσω τις φωτογραφίες μου από τον ήλιο:
Here's another view to the stone houses as I look South trying to prevent the sun from killing my pictures:
Όπως βλέπεται αυτό δεν είναι πάντα εφικτό:
Not always possible though as you see in the next ones:
Ώρα για πανόραμα:
Time for a panoramic:
Αν δεν σκότωνε ο ήλιος θα ονειρευόμουν τον εαυτό μου να κάθεται εκεί όλη μέρα χαζεύοντας τη θάλασσα:
If it wasn't for the killing sun I would be dreaming myself staying there all day watching the sea:
Όπως κάνουν αυτές οι πέτρες:
Just like these stones do:
Το πέτρινο αυτό μονοπάτι μου είπε "έλα", ώπερ και εγένετο:
This stone path said "Follow me" and that's what I do:
Η σημερινή κατάσταση των υδραυλικών της εποχής:
That's how the hydraulics of that era look today:
Κανένα ίχνος ζωής σήμερα σε αυτά τα σπίτια αλλά καθόλου άσχημη ζωή τότε για τα αρχαία δεδομένα:
No life today in these houses but not such a bad life for the ancient standards back in the day:
Ώρα να αφήσω πίσω την πόλη όπως ακριβώς μπήκα:
Time to leave the town behind from the same way I entered:
Πόσο χρόνο άραγε να τους έπαιρνε τότε για να φτιάξουν κάθε ένα παραλληλεπίπεδο από αυτά:
I wonder how much time it took them back in the day to make every single rectangular parallelepiped thing like this:
Τελευταίες εικόνες από τα τείχη πριν φύγω:
Last shots of the fortress wall before I go:
Μόλις μια χαραμάδα μεταξύ των λίθων είναι παραπάνω από αρκετή για να ξεπηδήσει βλάστηση:
Just a tiny gap between stones is more than enough for vegetation to grow:
Ευχαριστώ Ραμνούντα, μου πήρες δύο επισκέψεις (χωρίς να φταίω) αλλά άξιζες και τις δυο:
Thank you Ramnous, it took two visits (not my fault) but you deserved both:
Και αυτό παρά την ζεστή μέρα. 32,6 Κελσίου κάτω από την σκιά του τεράστιου αυτού πλάτανου στις 10:00πμ:
And that despite the hot day. 32.6C under the shade of this HUGE plane tree at 10:00 am:
Νομίζω θα θέλατε να δείτε ένα βίντεο κάπου εδώ:
I think at this point you'd like to watch a video as well:
Ελπίζω να το ευχαριστηθήκατε, τα λέμε στο επόμενο 🙂
Hope you enjoyed it, see you on my next one 🙂
No comments:
Post a Comment