Greek dictator's cottage(?) @ Parnitha / Εξοχικό(;) Παπαδόπουλου στην Πάρνηθα

Έχοντας πολλά κατά νου να δω πάνω στην Πάρνηθα ξεκινώ νωρίς το πρωί. Δεν ξέρω πως εννοείτε εσείς το νωρίς αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πριν το χάραμα εξ ου και καθοδόν μαζεύω τέτοιες εικόνες:

Having lots to see up there at the mountain of Parnitha I start early in the morning. I don't know what early means to you but in my case this is before sunrise so I manage to experience a nice one on my way looking like this:

Η θέα αλλάζει αργότερα καθώς ο ήλιος σηκώνεται και εγώ πλησιάζω το ψηλότερο βουνό της Αττικής (1415μ):

My view changes later as the sun comes up and I come closer to the tallest mountain of the region (1415):

Ώρα για το φιδίσιο και όμορφο δρόμο της ανάβασης:

Time to take the winding and scenic road up the mountain:

Η διαδρομή ως τώρα είναι μάλλον ευχάριστη και μπορείτε να δείτε κομμάτια αυτής στο επόμενο βίντεο:

All in all the whole route so far is rather pleasant and you can watch clips of it in the following video:

Καθώς παρκάρω το αυτοκίνητο στο σημείο του παραπάνω χάρτη και βγάζω το ποδήλατο για να συνεχίσω, βλέπω ένα ελάφι με πραγματικά μεγάλα κέρατα. Βγάζω το τηλέφωνό μου αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να τραβήξω πολλά πράγματα εκτός από ένα πρόχειρο βίντεο του οποίου 3 καρέ μπορείτε να δείτε εδώ:

As I park my car at the spot shown on the map above and take my bike out to continue cycling, I see a deer with really long horns. I take my phone out but unfortunately don't manage to capture much of it except a rough short video from which you can see 3 frames below:

Με το που βγήκε από τον θάμνο στην πρώτη εικόνα αμέσως χώθηκε στον επόμενο και δεν το ξαναείδα. Η ημέρα ξεκινά πολλά υποσχόμενη με μια δόση ουράνιας τέχνης πάνω από το κεφάλι μου:

As it came out of the bushes on the first one it immediately goes into them again out of sight. The day starts promising with some sky art above my head:

Όπως βλέπετε είναι ακόμη νωρίς και ο ήλιος είναι χαμηλά εξ ου και είμαι ο μόνος άνθρωπος στην περιοχή. Περνώ αυτή τη μπάρα,

As you can see it's still early and the sun is low hence I am the only human around there. I pass that bar,

η οποία μου επιτρέπει να ευχαριστηθώ ένα δρόμο άδειο όσο δε παίρνει ο οποίος παραμένει σχεδόν αχρησιμοποίητος εδώ και δεκαετίες. Βέβαια οι άνθρωποι είναι ικανοί να υποστούν θανατηφόρα ατυχήματα ακόμη και σε άδειους δρόμους:

which allows me to enjoy an empty as it gets road which has stayed almost totally unused for decades. Well, humans are able to suffer lethal accidents even on empty roads:

Είμαι μόλις στην αρχή της ποδηλατικής διαδρομής που θέλω να κάνω (10χλμ πήγαινε-έλα) και αρχίζω να αναρωτιέμαι πόσο άσχημη μπορεί αυτή να είναι για να πεθαίνουν άνθρωποι σε αυτήν αλλά σβήνω τις σκέψεις στη θέα που προσφέρει το σημείο αυτό:

It's the very beginning of the cycle route I intent to do (10km both ways) and I start wonder how bad it might be if people can die just like that here but I vanish the thoughts in the view this spot offers:

Πολλά μπορεί κανείς να σχολιάσει στην παραπάνω εικόνα. Την προφανή τέχνη του ουρανού αλλά και τον όχι τόσο προφανή λόγο που το βουνό απέναντι είναι τόσο γυμνό. Για το τελευταίο ευθύνεται η μεγάλη πυρκαγιά του 2007. Λίγα μέτρα αργότερα βρίσκω ένα μονοπάτι που με ιντριγκάρει αλλά είμαι με το ποδήλατο οπότε του αντιστέκομαι - τα λέμε την επόμενη φορά:

Lots to comment on the above image. The obvious sky art and the not so obvious why the mountain looks bare on the other side. Blame the huge wildfire of 2007 for that. A few meters later I find an intriguing path but I carry a bicycle with me so I resist it - see you next time:

Καθώς συνεχίζω το βουνό δείχνει τα δόντια του ή σωστότερα τον καιρό του αφού εκτός του ότι ανεβαίνοντας σε υψόμετρο πλησιάζω τα σύννεφα παράλληλα ο αέρας γίνεται ακόμη πιο τρελός σε σημείο που πρέπει να κάνω ορθοπεταλιές ακόμη και σε ελαφριές κατηφόρες για να μην μείνω ακίνητος. Εντωμεταξύ ο δρόμος έχει όλα τα δυνατά σημάδια εγκατάλειψης:

As I move on the mountain shows its teeth or better say the weather cause apart from the fact that going higher brings me closer to the clouds it also gets crazy windy to the point that even on slightly downhill parts I still have to pedal hard to keep going. Meanwhile the road shows all signs of abandonment possible:

Και τρύπες (χωρίς Αγγελάκα):

Holes included:

Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τη διαδρομή με τις ταχύτητες που θα ήθελα σε ένα άδειο δρόμο, αναλογιζόμενος το γεγονός ότι η πλησιέστερη ομιλούσα ψυχή είναι διψήφια χιλιόμετρα μακριά και η πρώτη εξ αυτών που θα έρθει να σε βρει ξάπλα αν δεν μπορείς να καλέσεις κάποιον μπορεί να έρθει μέρες αργότερα. Ενδιαφέρον το πως η φύση προσπαθεί να καλύψει κάθε κενό που της προσφέρεται:

It's more than obvious that I can't enjoy the route on the speeds I'd like to on an empty road, considering the fact that the nearest speaking soul is double digit km away and the first to come see you lying there if you can't call somebody might come days later. Interesting to see how nature tries to fill any gap given:

Φυσικά δεν μπορώ να παραπονεθώ, είναι άσφαλτος σε κάθε περίπτωση και αυτό είναι παραπάνω απ' ότι ένας εξερευνητής θα μπορούσε να ζητήσει ασχέτως της ελεεινής κατάστασής της. Αυτός ο υγρός και κρύος αέρας όμως πραγματικά μαστιγώνει το καλοκαιρινά ντυμένο σώμα μου. Η επόμενη εικόνα δείχνει το αποτέλεσμα αυτής της πυρκαγιάς συν το γεγονός ότι πρόκειται να ποδηλατώ μέσα σε ένα σύννεφο σύντομα:

But of course I can't complain, it's tarmac anyway which is more than an explorer can ask for regardless its crappy condition. That humid and cold wind though really whips my summer dressed body. The next picture shows the aftermath of that wildfire plus the fact that I am about to cycle inside a cloud anytime soon:

Δεν υπάρχει ουρανός στην επόμενη εικόνα αφού έχει σύννεφα παντού αλλά ούτε η λωρίδα μου υπάρχει εξ αιτίας της σχέσης φύσης/κενού που σχολίασα πριν:

No sky behind the rock in the next picture as it's all cloudy but no space on my lane either due to the relation between nature and gaps that I commented before:

Φυσικά ελλείψει κίνησης μπορείς να κάτσεις στο "αντίθετο" ρεύμα όσο θες. Καθώς καθαρίζει κάπως ο καιρός μετά σταματώ να απολαύσω τη θέα η οποία μου αρέσει τόσο ώστε να μην μπορώ να αποφασίσω ποια να κρατήσω:

Of course in total absence of traffic you can stay on the "opposite" lane as much as you want. As it clears up a bit later I stop to enjoy the view and I like it so much that can't choose a favourite camera orientation:

Είπα "καθάρισε ο καιρός"; Δείτε αυτό κυριολεκτικά ένα λεπτό μετά:

Did I say "clears up"? Look at this literally a minute later:

Τώρα μπορείτε να φανταστείτε πόσο τρελός είναι ο αέρας ώστε να μπορεί να αλλάζει τον καιρό αστραπιαία. Αν και ο άνεμος δεν αφήνει σταθερό χέρι για φωτογραφίες και η απουσία ηλιοφάνειας δεν βοηθά τα χρώματα, δεν μπορώ να αντισταθώ στην άγρια ομορφιά του καμένου τοπίου με τον καλλιτεχνικό ουρανό από πάνω του:

Now you can imagine how crazy the wind is to be able to change conditions at lightning speed. Though it's getting too windy to keep a steady hand to record this unique scenery and the lack of sunlight doesn't help colour wise, I can't resist the wild beauty of the burnt bare landscape and the sky art above:

Με όλο αυτό τον αέρα στη μύτη μου και ένα παχύ σύννεφο μπροστά μου φαντάζομαι τον άγριο αυτό βράχο ως ένα από αυτούς τους τύπους που ουρλιάζουν στους ποδηλατικούς αγώνες για να εμψυχώσουν τους αγωνιζόμενους:

With all this wind pointing my nose and a thick cloud ahead to cycle through I imagine this wild rock as one of those guys at cycle race screaming to encourage the athletes:

Συνεχίζω το δρόμο μου προσπαθώντας να καταγράψω την όλη εμπειρία αν και το περιβάλλον (ο καιρός πάνω απ' όλα) είναι σα να μου λέει: "τι διάολο θες εδώ;":

I continue my way trying to capture bits of this experience though the environment and mostly the weather is like "what the hell are you doing here?":

Έχει πολλά σύννεφα για να δω πόσο κοντά είμαι στον πρώτο μου στόχο αλλά δεν υπάρχει μυστικό όσο έχεις τηλέφωνο έτσι το γεγονός πως πλησιάζω είναι ένα συν, ο εξουθενωτικά κρύος άνεμος σίγουρα δεν είναι και η άσφαλτος τελειώνει:

It's too cloudy to see how close I am to my first target for exploration but there's no secret when you carry a smartphone so the fact that I am getting close is a plus, the exhausting cold wind is not and it's time for the tarmac to end:

Επιτέλους έχω τον άνεμο στην πλάτη - δεν έχω παράπονο. Με λύπη όμως βλέπω τα νεκρά κορμιά των καμένων δέντρων:

Finally I have the wind on my back so I can't complain. I feel sad though as I look to the bodies of the burnt trees:

Δείτε τη διαδρομή με το ποδήλατο πλούσια σε θόρυβο λόγω αέρα, ευγενής χορηγία της μαμάς φύσης:

Have a look at my cycling with plenty of wind noise generously offered by mama nature:

Μετά από όλα αυτά βλέπω επιτέλους τον πρώτο μου στόχο. Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι η πρώτη μου θέα του εξοχικού του Παπαδόπουλου, χτισμένο το 1972!:

After all that I finally have my target in sight. Ladies and gents, here's my first sight of the abandoned cottage of the Greek dictator built in 1972!:

Μισοσκεπασμένο από σύννεφα ακριβώς πάνω από τα 1000μ είναι το μέρος που ο δικτάτορας σχεδίαζε να περνά κάποιο από τον ελεύθερό του χρόνο αλλά δεν τα κατάφερε αφού περίπου ενάμιση χρόνο μετά η χούντα έπεσε. Βλέπεις, όταν αισθάνεσαι πως το τέλος έρχεται το νεόδμητο εξοχικό σου δεν είναι κατ' ανάγκη ανάμεσα στις προτεραιότητές σου. Πριν το περπατήσω πηγαίνω πρώτα σε ένα πλάτωμα λίγο χαμηλότερα όπου βρίσκω ένα ελικοδρόμιο:

Semi covered by clouds just above 1000m high this is where the dictator was planning to enjoy some leisure time back in the day but he never managed to as the dictatorship ended a year and a half later. You see when you feel the end is near your new property is not necessarily among your priorities. Before I step into it I first head to a plateau at a lower level where I find a helipad:

Στοιχηματίζω πως ούτε ελικόπτερο ευχαριστήθηκε αυτό το μέρος. Εδώ η θέα του εξοχικού από το ελικοδρόμιο:

I bet no helicopter managed to enjoy this either. Here's how the cottage looks from the helipad:

Και αυτή είναι η θέα του ελικοδρομίου - όχι άσχημη ε;:

Here's the view from the helipad - not bad eh?:

Ας πάρω το τελευταίο κομμάτι του δρόμου πάνω στον αρχικό μου στόχο:

Let's take the last bit of road up to my initial target:

Στις πρώτες μου εντυπώσεις είναι το γεγονός ότι δίνει την αίσθηση πολύ λιγότερο πολυτελούς κατασκευής από αυτή που ίσως περίμενε κανείς καθώς και ο πλήρης βανδαλισμός που έχει υποστεί αυτό το πράγμα όλα αυτά τα χρόνια σε σημείο να μην μπορείς να καταλάβεις αν παραδόθηκε απολύτως έτοιμο στο δικτάτορα. Ανεβαίνω τα σκαλιά και όπως βλέπετε δεν έχει μείνει ούτε ένα πλακάκι στη θέση του:

First impressions are the fact that it feels much less luxurious than one could expect and also the absolute vandalism this thing has suffered through the years to a point that one can question if this was ever finished and delivered "turn key" to the dictator. I take the stairway up and as you can see there's not a single tile left in place:

Η θέα από αυτό το σημείο πίσω στη δεκαετία του 70 θα έπρεπε να ήταν φανταστική. Σήμερα μετά από τις πυρκαγιές και σε μια τόσο συννεφιασμένη μέρα έχει πολύ λιγότερα χρώματα:

The view from the first floor back in the 70s should have been fantastic. Today after wildfires and especially on a cloudy day like this is much less colourful:

Μπαίνοντας στο κτίριο συνειδητοποιώ πως ο χαρακτηρισμός "βανδαλισμός" είναι ευφημισμός για την συγκεκριμένη περίπτωση: 

I step into the building where I realise that "vandalism" can be considered as euphemism:

Όχι πως η Ελλάδα σου στερεί ευκαιρίες για ιστορικό/πολιτικό προβληματισμό αλλά αν ένα κτίριο έπρεπε να επιλεχθεί για έναν τέτοιο ρόλο το συγκεκριμένο θα μπορούσε να ήταν υποψήφιο. Από τις μέχρι τώρα εικόνες μπορείτε εύκολα να καταλάβετε πως έχει πέσει θύμα των καρούμπαλων όλων των αποχρώσεων. Κάθε πλακάκι που λείπει για ένα πράγμα μόνο υπάρχει βεβαιότητα: ότι το έπιασε φασίστας. Ανεξάρτητα αν το έσπασε ή το κράτησε νοσταλγικά ως ενθύμιο. Αντί η χώρα να ντραπεί που άφησε τον υπέροχο αυτό τόπο στα χέρια μιας χούφτας καράβλαχων στρατόκαβλων για 7 ολόκληρα χρόνια και να γίνει σοφότερη από το πάθημα αυτό, προσπάθησε κατόπιν εορτής να πείσει τον εαυτό της για το πόσο δημοκρατική είναι. Αν ήταν πραγματικά δεν θα υπήρχε η πολιτική αστάθεια που έφερε τη χούντα ούτε η τελευταία θα έκανε (πλην εξαιρέσεων βλ. Παναγούλης κλπ) περίπατο μέχρι να πέσει κυρίως από την ίδια την παρακμή της και το Κυπριακό. Άλλωστε η άποψη του κόσμου περί δημοκρατίας φάνηκε μεταπολιτευτικά όπου ψήφιζε μόνο όσους είχαν ρουσφέτι να δώσουν ως αντάλλαγμα. Γι αυτό και μισό αιώνα μετά το ερείπιο αυτό συνεχίζει να είναι κοινό σημείο αναφοράς του αντιχουντικού φασίστα και του χουντολάγνου. Αφού ούτε το 2015 ντράπηκε η χώρα που άφησε ένα ελεεινό τσίρκο να τις κλείσει τις τράπεζες. Και αν το τσίρκο αυτό ήταν στοιχειωδώς λιγότερο βλακώδες μια χαρά θα είχε εξαντλήσει και αυτό την 7ετία του όπως και το παλαιότερο. Χωρίς καν να χρειαστεί να βγάλει τα άρματα. Γενικώς, για να το κλείσω, το πρόβλημα είναι ότι δεν ντρεπόμαστε.

Λίγο γκράφιτι δεν μπορεί να εξωραΐσει το άθλιο χάλι:

A bit of graffiti can't beautify this terrible mess:

Κόντρα στον παλαβό αέρα αποφασίζω να σκαρφαλώσω μέχρι ένα μικρό κτίριο ώστε να δω τι ρόλο είχε. Στα μισά προσπαθώ να τραβήξω μια φωτογραφία ενώ ο αέρας προσπαθεί να τραβήξει το κινητό από τα χέρια μου:

I decide to climb against this insane wind up to a small building and see what was the purpose of it. Halfway I try to catch the view while the wind tries to catch my phone:

Τελικά πρόκειται για την δεξαμενή νερού του εξοχικού:

Turns out that this small thing up there used to host the water tank of the cottage:

Έχει πλάκα πως αλλάζουν τα πράγματα. Κάποτε αυτό θα έπρεπε να είναι ένα καλά φρουρούμενο σημείο ώστε να μη δηλητηριαστεί ο δικτάτορας, σήμερα οποιοσδήποτε τυχαίος μπορεί να κάνει το γιόλο του εκεί. Κατεβαίνω πίσω και αφήνω τον αέρα να σκίζει την κορυφή καθώς παίρνω το ποδήλατο για να δω κάποια δευτερεύοντα κτίρια χαμηλότερα και λιγότερο εκτεθειμένα στα στοιχεία της φύσης. Όχι λιγότερο εκτεθειμένα στους βανδαλισμούς:

Funny how things change, once this would be a well guarded one to avoid the dictator's poisoning, today any random guy can have their yolo there. I go back down and leave the wind behind ripping this summit to cycle down to some secondary buildings at a lower level and less exposed to the elements of nature. Still not less exposed to vandalism though:

Εκτεθειμένα σε όμορφη θέα πάντως. Φαντάζομαι εκεί θα έμενε η φρουρά του δικτάτορα και είμαι βέβαιος πως αυτό είναι το λεβητοστάσιο πολύ απλά επειδή υπάρχει ακόμη ο λέβητας, επίσης βανδαλισμένος (στην πραγματικότητα λεηλατημένος):

Exposed to nice view nevertheless. I guess this is where the guard of the dictator would be staying at and I'm sure this was the boiler room simply because there's a boiler in, also vandalized (actually looted):

Εδώ ένα βίντεο/σύνοψη των παραπάνω:

Here's a video/summary of the above:

Έχοντας γκώσει από ερείπια και αέρα ξεκινώ το δρόμο της επιστροφής. Τα πρώτα μέτρα αφήνοντας πίσω αυτό το παράξενο μέρος κάθε άλλο παρά ελκυστικά είναι. Πραγματικά σπάνιο να έχεις τόσο άχρωμη θέα σε βουνό αλλά δεν μπορώ να ελέγξω ούτε τις φωτιές ούτε τα σύννεφα:

Feeling like I've had enough from ruins and wind I start making my way back down to my starting point. The first meters leaving behind this weird spot are far from attractive. I mean, hard to have such colourless images in the woods but can't control neither the wildfires nor the clouds:

Νεαρά δέντρα προσπαθούν να φτιάξουν την εικόνα για όλους μας.

Young trees try to make it up to all of us though:

Παρόλα αυτά, η θέα αξίζει να αποθανατιστεί:

Still there's views worth capturing:

Εδώ είναι ένα βίντεο στο ξεκίνημα της επιστροφής με το εξοχικό πίσω μου (δίνει μια ιδέα για τον αέρα) καθώς και ένα τμήμα της διαδρομής αργότερα:

Here's a video with a clip shot just before I started cycling down from the cottage (gives an idea about the weather) plus a part of cycling down later:

Περισσότερα από την Πάρνηθα στο επόμενο - τα λέμε σύντομα!

More about Parnitha on the next one - see you soon!

UPDATE 17/11/2023:

Το παρακάτω βίντεο που δημοσιεύτηκε μόλις δίνει ενδιαφέρουσες επιπλέον πληροφορίες: