Parnitha mountain exploration / Εξερεύνηση στην Πάρνηθα

Χαρούμενος που κατεβαίνω σε χαμηλότερο ύψος με λιγότερο αέρα, κρύο και σύννεφα σε σύγκριση με το προηγούμενο κομμάτι, συνεχίζω την περιήγηση στην Πάρνηθα σε πολύ φιλικότερες συνθήκες. Ξεκινώντας από το τοπικό φυτώριο βλέπω τα νέα δέντρα να ξεκινούν τη ζωή τους εκεί που τα κορμιά αυτών που κάηκαν από τη μεγάλη πυρκαγιά του 2007 ακόμη κείτονται τριγύρω:

Happy to get back to lower altitudes with less wind cold and clouds compared to my previous part, I continue wandering around the mountain of Parnitha in much friendlier conditions. Starting from the mountain's tree nursery I watch the new ones starting their life where the bodies of the ones who died from a vast wildfire back in 2007 still lie around:

Αξιαγάπητη φυσική τέχνη πάνω σε αυτό τον τοίχο:

Lovely nature's art on this wall:

Ώρα να συνεχίσω και μόλις λίγα μέτρα μετά με σταματά η θέα αυτού:

Time to move on and it only takes a few meters to make me stop again at the view of this:

Αυτό που κάποτε ήταν το σαλέ "ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ" σήμερα είναι αυτό το χάλι. Πριν μπω μέσα δείτε πως ήταν το 1957 από ένα καρέ της ταινίας "Δελησταύρου και Υιός":

What once used to be an attractive hotel named "ΚΥΚΛΑΜΙΝΑ" (which means cyclamens in Greek) is today a mess like the above. Before I step into it have a look on how it used to be like at the following frame taken from a 1957 B&W Greek movie (titled "Delistavrou & son"):

Τώρα που έχετε μέτρο σύγκρισης ας δούμε πως είναι σήμερα. Επανειλημμένα είπα στο προηγούμενο μέρος πως η φύση τείνει να γεμίζει τα κενά που αφήνουν πίσω τους οι άνθρωποι και σε αυτή την περίπτωση το δέντρο έχει καταλάβει τη σκάλα:

Now that you have something to compare let's see how it is today. I repeatedly said in PART 1 that nature tends to fill the gaps people leave behind and in this case the tree has occupied the stairway:

Έτσι αποφασίζω να καβαλήσω αυτόν τον τοίχο:

I decide to climb this short wall instead:

Στα πρώτα μου βήματα στον 1ο όροφο το πρώτο πράγμα που τραβά το βλέμμα μου είναι αυτό:

As I make my first steps upstairs the first thing that catches my eye is this:

Όλο το κτίριο είναι σε άθλια κατάσταση και η επόμενη εικόνα σβήνει κάθε αμφιβολία περί αυτού:

The whole building is in terrible condition and the next image deletes any doubts about that:

Κάνει τόσο έντονη αντίθεση με τη θέα έξω που παραμένει πάνω κάτω η ίδια όλα αυτά τα χρόνια:

Makes such an intense contrast with the view that still remains more or less the same through the years:

Το φτωχό αυτό κτίριο έχει λόγους να είναι σε αυτή την τραγική κατάσταση αφού πρώτα χτυπήθηκε από το σεισμό του 1999 και η μεγάλη πυρκαγιά του 2007 έβαλε τέλος στη χάρη του την οποία μερικά γκράφιτι δεν μπορούν να σώσουν:

The poor building has reasons to be in this terrible state today as it was first hit by a strong local earthquake in 1999 and the huge wildfire of 2007 put an end to its grace that the few attempts of graffiti cannot save:

Για να είμαι ειλικρινής περίμενα μεγαλύτερο τζάκι από αυτό:

To be honest I expected a larger fireplace there than this one:

Αυτό βέβαια είναι το μικρότερο πρόβλημα που μπορεί να έχει ένα εσωτερικό σαν αυτό:

That's the least of problems when a building has an interior like this:

Εδώ ένα βίντεο καθώς περπατώ μέσα του:

Here's a video as I walk inside this thing:

Πάνω που αισθάνομαι ότι τελειώνω μαζί του περπατώ στο ισόγειο όπου βλέπω πως το ξενοδοχείο έχει ένα αναπάντεχο επισκέπτη:

As I feel like I am about to finish it I take a walk around the ground floor only to see that the hotel has an unexpected guest:

Ναι! Ελάφι! Προσπαθώ να το προσεγγίσω όσο πιο διακριτικά γίνεται για να το δω από κοντά:

Yay! A deer! I try to approach it as discreet as possible and have a closer look:

Μετά από λίγα βήματα γυρνά να με δει καθώς βλέπω το υπόλοιπο κοπάδι στα δεξιά μου:

As I make a couple more steps it turns to look at me while I see the rest of the herd on my right:

Τι γλυκό ελάφι!

What a sweet dear deer!:

Τα υπόλοιπα δεν είναι τόσο ήρεμα. Παίρνω μερικές μακρινές φωτογραφίες (οι περισσότερες που βλέπετε είναι κομμένες) πριν αρχίσουν να τρέχουν μακριά παρόλο που είμαι πιο τρυφερός από τον τρυφερότερο:

The rest ones are not as tame. I manage some distant shots (most are cropped) before they run away despite me being gentler than gentlest:

Νομίζω θα θέλατε να δείτε ένα βίντεο από τη συνάντηση αυτή:

I think you'd like to watch a video from this meet up:

Κάπου ακούγεται και η φωνή μου γεμάτη έκπληξη και αγάπη για τα πλάσματα αυτά.

Funny to hear my excited voice on this one though it's all Greek to you I guess 🙂

Αφήνω τα αξιολάτρευτα ελαφάκια και συνεχίζω Δυτικά για τον επόμενό μου στόχο αλλά κάνω μια στάση στη μέση να δω ένα σπήλαιο. Τελικά το μόνο που μπορεί να δει κανείς ελλείψει κατάλληλου εξοπλισμού και παρέας είναι αυτό:

I leave all those dear deer behind and move West to my next "target" but I make a short stop halfway to check out a local cave. Turns out that's all one can see from it in the absence of proper equipment (and company):

Πρέπει να γλιστρήσεις μέσα σε αυτή την τρύπα και μετά να ακολουθήσεις ένα επικλινές μονοπάτι που σε οδηγεί στην αίθουσά του, προφανώς με τη βοήθεια σχοινιού, κάτι το οποίο δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω τώρα. Αντίθετα απολαμβάνω τη θέα που είναι πολύ πιο φιλική προς το χρήστη και πιθανότατα πιο ελκυστική, τουλάχιστον όσο αγνοήσεις αυτό τον προφυλακτήρα κάτω δεξιά:

You have to slide yourself into that hole and then follow a steep path that leads you down to its room, obviously with a help of some rope, something I am not intended to do right now. Instead, I enjoy the view which is much more user friendly and probably more attractive, at least as long as you can ignore that car's bumper bottom right:

Χαίρομαι που ο καιρός φτιάχνει και φτάνω στο επόμενο σημείο ενδιαφέροντος. Από μακριά δε μοιάζει ιδιαίτερα με πόλο έλξης:

Happy to see the weather getting better I arrive at my next point of interest. From far it barely looks like an attraction:

Όμως έχει περισσότερα να δεις από αυτά που φαίνονται με πρώτη ματιά. Πρόκειται ουσιαστικά για πάρκο εικαστικής τέχνης φτιαγμένο από δασικό υπάλληλο με απομεινάρια της φωτιάς του 2007, αφιερωμένο στις ψυχές που έχασαν τη μάχη με το θάνατο στη πλησίον (εγκαταλελειμμένο σήμερα) σανατόριο (περισσότερα για αυτό μετά). Ας δούμε το αποκαλούμενο αυτό "Πάρκο των Ψυχών":

However, there's more to this than a first sight sees. It's actually a visual art park made by a forestry employee out of burnt trees from the 2007 wildfire, dedicated to the souls who lost their battle with death at the nearby (now abandoned) sanatorium (more on that later). Let's have a look on what is called "The park of souls":

Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν δε σας κάνει εντύπωση καθώς ο καιρός (και - όπως διαισθάνομαι - εν μέρει ο βανδαλισμός) έχουν κοστίσει μερικά κομμάτια τα οποία λείπουν σήμερα. Την ίδια στιγμή όμως έχει μια συναισθηματική αξία που είναι αδύνατο να αγνοηθεί. Εδώ ένα βίντεο σε περίπτωση που είστε ακόμη περίεργοι:

I won't be impressed if you're still not impressed about it cause the weather (and I sense some vandalism) has taken their toll over the years with several pieces missing today. At the same time it has a sentimental value that made it impossible to skip. Here's a video in case you're still curious:

Και το εγκαταλελειμμένο σανατόριο; Ας του ρίξουμε μια πρώτη ματιά:

So what about that abandoned sanatorium? Let's have a first look:

Αυτό που βλέπετε στα αριστερά είναι κτίριο του 1914 (περατώθηκε το 1916) το οποίο χτίστηκε για να φιλοξενεί ασθενείς με φυματίωση. Εκείνη την εποχή η Αθήνα υπέφερε πραγματικά από αυτή την ασθένεια και ανάμεσα στους ασθενείς που φιλοξενήθηκαν εκεί ήταν και ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος. Όταν δεκαετίες αργότερα η πενικιλίνη έδωσε τέλος σε αυτό τον εφιάλτη το σανατόριο μπήκε σε παρακμή και το 1965 μετετράπει σε ξενοδοχείο μέχρι να κλείσει 20 χρόνια αργότερα. Μετά το σεισμό του 1999 το κτίριο χαρακτηρίστηκε επικίνδυνο αν και δεν έχει κατεδαφιστεί ως τώρα. Στα δεξιά του βλέπετε ένα άλλο κτίριο, πιθανότατα υποστηρικτικό του σανατορίου αλλά περισσότερα για αυτό αργότερα. Οι προειδοποιητικές πινακίδες γύρω από το κτίριο προσπαθούν να πείσουν τους επισκέπτες να μείνουν μακριά:

What you see on the left is a 1914 building (finished in 1916) built in order to host patients suffering from tuberculosis. Back in the day Athens was really suffering from that and among the people who were nursed there was one of the most famous Greek poets Yannis Ritsos. When decades later penicillin put an end to this nightmare sanatorium faced a decline and in 1965 it was turned to a hotel until it was shut down 20 years later. After the earthquake of 1999 the building was characterised as too dangerous to visit though hasn't been brought down yet. On the right you can see another building probably part of the sanatorium complex but more on that later. The warning signs around the building try to convince visitors to stay away:

Η αλήθεια είναι πως αν συμβεί ένας σεισμός και είσαι αρκετά κοντά ή ακόμη χειρότερα μέσα του τότε έχεις καλές πιθανότητες να μην είσαι σε θέση να μοιραστείς την εμπειρία σου με άλλους μετά. Περπατώ γύρω του παλεύοντας να αποθανατίσω κάποια στοιχεία καθώς το κτίριο είναι πολύ μακρύ:

The truth is that if an earthquake occurs and you are close enough to it or even worse inside then you have good chances to not be able to share your experience later. I take a walk around it struggling to capture some elements in their entirety as the building is very long:

Δεν θα επαναλάβω τη σχέση φύσης και κενών αλλά ο τρόπος που τα νέα έλατα ξεπετάγονται γύρω από το κτίριο βάζει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου:

I won't repeat myself about nature and gaps but the way new fir trees pop out around this ruin puts a smile on my face:

Το υπόστεγο αυτό είναι κάθε άλλο παρά ελκυστικό,

This shed looks anything but attractive,

όμως με ιντριγκάρει να δω από κοντά το περίεργο ταβάνι του:

but I am intrigued to have a closer look at its weird ceiling:

Μοιάζουν να είναι ανάποδες γλάστρες. Πιθανότατα μια παρέμβαση κατά τα χρόνια που λειτούργησε ως ξενοδοχείο καθώς μου είναι δύσκολο να φανταστώ πως κάποιος είχε τέτοια διακοσμητική ιδέα για σανατόριο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η κοντινή πετρόχτιστη πηγή είναι δυστυχώς στεγνή:

That looks like upside down ceramic flower pots. Probably an add on during its hotel years cause it's hard for me to imagine that one could have such an idea for a sanatorium but in the beginning of the previous century. This nearby stone spring has no running water unfortunately:

Τι παράξενη εικόνα αυτή με τα δέντρα να αγκαλιάζουν το κουφάρι του κτιρίου:

Such a weird view to see the trees hugging the carcass of this building:

Το χιούμορ είναι αρετή έτσι;

Humour is a virtue isn't it?:

"Life sucks if your wife doesn't"🙂

Άσχημο και γυμνό από παντού:

Ugly and bare all the way:

Χρόνια πριν για λόγους ασφαλείας η είσοδος χτίστηκε για να αποτρέψει κόσμο από το να μπαίνει μέσα δίνοντας έτσι όμως περισσότερη επιφάνεια για γκράφιτι:

Years ago for safety reasons they built the entrance to prevent people from entering only to give more real estate for spray can holders:

Τόσο άσχημο και γυμνό:

So ugly and bare:

Το αφήνω πίσω για να επισκεφθώ το δευτερεύον κτίριο που βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά στην ίδια κατάσταση:

I'm leaving it behind to visit the secondary building that lies a few meters away pretty much in the same condition:

Αυτό που βλέπει το κτίριο Δυτικά του είναι το χάλι του μεγάλου του αδερφού:

What this building sees on its West is the mess of its big brother:

Το οποίο δεν είναι διαφορετικό από το δικό του:

Which is no different from its own:

Ώρα να μπω μέσα. Τα πρώτα που πιάνει το μάτι μου είναι αυτά:

Time to step in. First eye catchers are these:

Λίγα βήματα μετά βρίσκω ένα τζάκι:

A couple of steps later I find a fireplace:

Η θέα προς την Ανατολή από αυτό το παράθυρο δείχνει πως τα σύννεφα είναι ακόμη κολλημένα στην περιοχή που είδα στο προηγούμενο μέρος.

The view to the East from this window shows that there's still clouds stuck around the area I explore in PART 1:

Το επόμενο είναι ανάμεσα στα καλύτερα γκραφίτι εκεί, αν σκεφτεί κανείς πως ο καλλιτέχνης αποφάσισε να πάρει το δύσκολο δρόμο του να συμπεριλάβει την πόρτα στο κομμάτι του:

The following one is among the best graffiti I find around, considering that the artist has decided to go the hard way and include the door in his piece:

Φαίνεται σα να μην υπάρχει τοίχος ανέγγιχτος εκεί μέσα:

Look like no wall has been left untouched in there:

Το επόμενο δωμάτιο μου χαρίζει μερικές από τις πιο αλλόκοτες στιγμές. Εδώ ήταν κάποτε το μπάνιο:

Next room gave me some of the most weird moments. Here's what once used to be a bathroom:

Είδατε αυτό το παράθυρο πάνω δεξιά; Δείτε πως το διακόσμησε η φύση:

Notice that window top right? See how nature decorated it:

Δείτε τώρα τη θέα του:

Now see the window's view:

Και εδώ η όψη του εξωτερικά:

Here's how it looks from the outside:

Φύση και κενά - τα είπαμε ήδη πολλές φορές. Μπορεί να προσθέσει κομμάτια παραδείσου στην κόλαση των ανθρώπων:

Nature and gaps - I've commented on this relation many times already. Can add bits of heaven humans's hell:

The graffiti I find outside on this building's exterior look more artistic:

Θέλετε να δείτε ένα βίντεο καθώς το περπατώ; Εδώ:

Wanna watch a video as I walk this thing? There you go:

Μετά από μια μεγάλη μέρα σαν αυτή γεμάτη ομορφιά και ασχήμια τα αφήνω όλα πίσω και παίρνω τον (όχι και τόσο σύντομο) δρόμο της επιστροφής. Καθώς κατεβαίνω το βουνό κάνω μερικές στάσεις ομορφιάς για αντίβαρο στην ασχήμια των ερειπίων που είδα πριν:

After such a long day full of beauty and ugliness I leave this all behind and take the (not so short) way back home. As I drive down the mountain I make several stops of beauty to counterweight the horror of the ruins I visited before:

Ελπίζω να με ακολουθήσατε σε όλη τη διαδρομή και εύχομαι να το βρήκατε ενδιαφέρον όσο και εγώ με όλα τα καλά, τα κακά και τα άσχημά του.

Hope you managed to follow all the way and wish you found it exciting as I did through all the good the bad and the ugly.

Τα λέμε στο επόμενο!

See you one the next one!