Day trips impossible to regret around Athens are from numerous to countless. The latter is a good excuse for me to be a first timer on this one so, if you have nothing better to do, follow me as I drive up to the dam of Rapentosa at Penteli mountain North East of Athens.
Η μέρα που διάλεξα κάθε άλλο παρά η θερμότερη είναι αλλά ως μια ηλιόλουστη παρένθεση σε μια σειρά από συννεφιασμένες αποτελεί φωτογραφικό κίνητρο. Τίποτα το ιδιαίτερα ενθουσιαστικό μέχρι να κάνω τα πρώτα μου χιλιόμετρα στην πράσινη αγκαλιά της Πεντέλης όπου η πρώτη στάση γίνεται αναγκαιότητα σε αυτό το σημείο:
Είναι νωρίς το πρωί εξ ου και οι ανεπιθύμητες κατά διαστήματα σκιές αλλά αυτό είναι μικρό τίμημα στο κυνήγι για την λιγότερη κατά το δυνατό κίνηση. Η επόμενη στάση έρχεται σύντομα για τους ίδιους ακριβώς λόγους εδώ:
Early morning adds a bit more shadow than wanted sometimes but that's a small price to pay in the hunt for the least traffic/crowed possible. Next stop comes very soon for the exact same reasons here:
Σύντομα έχω την πρώτη εικόνα του φράγματος και παίρνω δυο ακόμη δόσεις (ομορφιάς βρώμικα μυαλά) από αυτό το σημείο πριν φτάσω πιο κοντά:
Καθώς φτάνω στο φράγμα μου δίνει μια παράξενη αίσθηση. Η θέση του όπως είδατε ήδη είναι τόσο όμορφη και χαλαρωτική με όλη αυτή τη βλάστηση συνοδευόμενη από τον ήχο των πουλιών και του τρεχούμενου νερού (δείτε βίντεο στο τέλος) αλλά αυτό το 145μ μακρύ και 39μ ψηλό τσιμεντένιο πράγμα είναι η πρώτη μου εμπειρία από ξερό φράγμα το οποίο σε συνδυασμό με την εικόνα πλήρους εγκατάλειψής του φέρνει την ερώτηση "πως διάολο;" Ο σκοπός του όταν χτίστηκε 17 χρόνια πριν ήταν να αποτρέπει τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις του Μαραθώνα από το να πλημμυρίζουν και αν δείτε το χάρτη βγάζει νόημα καθώς σε αυτό το σημείο μπορείς να σταματήσεις με ένα φράγμα 3 ρέματα:
Για να είμαι ειλικρινής (πλάκα δεν έχει όταν το λένε αυτό οι άνθρωποι; συνήθως δεν είναι αφού 😉) δεν ξέρω πόσο νερό καταφέρνει να μαζέψει σε μια βροχερή χρονιά αλλά φαντάζομαι όχι και τόσο πολύ αφού στις φωτογραφίες που μπορεί να βρει κανείς περισσότερο μοιάζει με έλος παρά με λίμνη. Η κλιματική αλλαγή μπορεί βέβαια να ανατρέψει αυτά τα δεδομένα άμεσα. Για την ώρα είναι σχεδόν απόλυτα ξερό όπως και τον περισσότερο καιρό του χρόνου και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να το περπατήσω αμφίπλευρα. Ας αρχίσω από τη μέση όμως:
Αλήθεια αυτά τα φώτα τους δρόμου είδαν ποτέ τους φως; Ένα "Όχι" δε θα μου έκανε εντύπωση αλλά φανταστείτε αυτό το πράγμα κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά φωταγωγημένο το βράδυ! Εντωμεταξύ κάποιος έχει μια ιδέα πιο παλιά και απ' τις πέτρες:
Did those street lights ever saw any light? A "No" wouldn't impress me but imagine this thing lit at night literally in the middle of nowhere! Meanwhile, someone has an older than stones (or maybe just too stoned) idea:
Ξερό μεν, αρκετά πράσινο δε:
Είδατε αυτή την περίεργη κατασκευή στο αριστερό άκρο του έλους; Περισσότερα για αυτό αργότερα. Για την ώρα περπατώ το φράγμα ενώ βλέπω στα αριστερά μου πως ένας τύπος έκανε όλο αυτό το δρόμο για να εναντιωθεί στο Λοβέρδο:
You saw that odd construction at the left end of the swamp? More on that later. For now I walk the dam and...it's all Greek to you but just in case you look for the oddest useless info of the day, the guy with the white spray went all the way there to express his hard feelings for an ex minister of health at the left side of this concrete road to nowhere:
Η θέα από το φράγμα Βορειοανατολικά (την ούτως ή άλλως ξερή πλευρά του) είναι αυτή:
Πολύ διαφορετική από την Νοτιοδυτική:
Βλέπετε αυτή την ιδιόμορφη κατασκευή στα αριστερά ξανά; Θα φτάσω και εκεί - υπομονή. Προς το παρόν ας δούμε την υπερχείλιση - κάθε φράγμα έχει και μία:
Έχει πλάκα το πως μοιάζει με άλμα του σκι, όχι πως θα ήθελε κάποιος να το χρησιμοποιήσει ως τέτοιο🙂:
Τι αντίθεση:
Κατεβαίνω στη ξερή πλευρά για να τη δω από κοντά όπου τα σημάδια κατολίσθησης και εγκατάλειψης είναι παραπάνω από εμφανή:
Αυτά τα αγκωνάρια κλείνουν το δρόμο προς την αίθουσα ελέγχου την οποία επισκέπτομαι με τα πόδια:
Πέρα από τα γκράφιτι το μέρος αυτό δείχνει να μην το έχει επισκεφθεί κανείς ποτέ για επαγγελματικούς λόγους και η κατάσταση του εσωτερικού του το επιβεβαιώνει:
Η εγκατάσταση δείχνει να μην έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ. Αυτό το παράθυρο όμως όχι αλλά επίσης όχι για καλό σκοπό:
Η θέα όμως...:
Η υπερχείλιση/άλμα σκι αυτή τη φορά από τη βάση:
Overflow ski jump this time from the bottom:
Ώρα για την άλλη πλευρά του φράγματος. Αυτό απαιτεί να κατέβω αυτό το χωματόδρομο:
Στο τέλος του οποίου βρίσκεται αυτό το ρέμα:
Κυρίες και κύριου, καλώς ήρθατε στο φράγμα της Ραπεντώσας:
Σας μίλησα ήδη κανα δυο φορές για μια περίεργη κατασκευή. Θυμάστε; Αυτή εδώ:
Μετά από μερικά ποτά μπορείτε να τη θεωρήσετε σαν το αποτέλεσμα υπαλλήλων υποχρεωμένων με το πιστόλι στον κρόταφο να φτιάξουν μια ρέπλικα του εμβλήματος των Motorhead χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τσιμέντο και ατσάλι. Πρόσοψη:
After a few drinks you can consider this as the result of state employees forced at gunpoint to make a replica of Motorhead's emblem using nothing but concrete and steel. Front side:
Πίσω:
Πέρα από την πλάκα, φαντάζομαι αυτό φτιάχτηκε για να αδειάζει το φράγμα και το πλέγμα γύρω του είναι το φίλτρο αυτού του τσιμεντένιου σιφονιού. Παρακάτω είναι μια φωτογραφία που προσπάθησα να τραβήξω από την κορυφή του:
Δεν είναι εύκολο να σκαρφαλώσεις εκεί μόνος κυνηγώντας την τέλεια φωτογραφία (την τύχη σου μάλλον) γιατί ό,τι πέφτει εκεί μέσα πάει για τα καλά. Δε θα μου έκανε εντύπωση αν εκεί μέσα έχει αρκετά κουφάρια ζώων. Παίρνω μερικές ακόμη φωτογραφίες από τον πάτο μιας εν δυνάμει λίμνης:
Not easy to climb up there solo looking for the perfect shot cause whatever falls in there is gone for good. I wouldn't be impressed if it's already got enough carcasses at its bottom. I take a few more pictures from that spot which is the bottom of what might become a lake one day:
Εδώ ένα άθροισμα από κλιπς που τράβηξα καθ΄οδόν και γύρω από το φράγμα:
Here's a summary of clips I shot on the way and around the dam:
Τα λέμε στο επόμενο!
See you on the next one!
No comments:
Post a Comment